Η ΘΥΡΑ 9 μέχρι χθες έχει ζητήσει δύο φορές από τη διοίκηση να καλέσει συνέλευση, να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης και αν δεν τη λάβει να καλέσει εκλογική συνέλευση. Είναι επόμενο, η διοίκηση είχε την στήριξη των οργανωμένων, έκανε σωστά βήματα σε θέματα εκτός του αγωνιστικού αλλά απέτυχε και στις δύο προσπάθειες της να δημιουργήσει μια ομάδα που θα κτυπούσε ξανά τα ψηλά. Η άποψη μας πάντως, είναι πως πιο σημαντική από την εκλογική συνέλευση, είναι η καταστατική. Και πριν από αυτή πρέπει επιτέλους να αρχίσουν τα διαβήματα για την επόμενη μέρα.
Σκεφτείτε το λίγο. Αρχές αυτού του αιώνα, είχαμε το Συμβούλιο Σεραφείμ. Μετά ήρθε ο Μιλτιάδης Νεοφύτου. Μετά ήταν το συμβούλιο Μιλτιάδη Νεοφύτου αλλά χωρίς το Μιλτή. Μετά…ξανά Σεραφείμ! Και τώρα Τζιωνής, με 10 μέλη από το συμβούλιο Σεραφείμ. Εκτός από τα κοινά πρόσωπα, όλα τα Δ.Σ. που αναφέραμε είχαν άλλο ένα κοινό: σε κάποια στιγμή οι οργανωμένοι και μεγάλη μερίδα του κόσμου τους ζήτησαν να παραιτηθούν. Επιδιώκουμε λοιπόν την επόμενη μέρα ή άλλη μια ανακύκλωση προσώπων τα οποία, ποιοτικά ή όχι, θα αμφισβητούνται από την πρώτη μέρα;
Η πρώτη αλήθεια είναι πως όσο τα συμβούλια εκλέγονται από την ίδια διαδικασία και με υπόνοιες περί διορισμών, δεν θα έχουν ποτέ την απόλυτη στήριξη του κόσμου, στις αναποδιές θα αρχίζουν οι φωνές, μετά θα εντείνονται και θα φτάνουμε εδώ που είμαστε. Η δεύτερη ότι μεγάλη μερίδα του κόσμου έφτασε σε σημείο που δεν είναι διατεθιμένη να δώσει σεντ, όσο δεν βλέπει πραγματική αλλαγή και ειλικρινή προσπάθεια να βρούμε την επόμενη μέρα. Η τρίτη, ότι αν επιζητούμε πραγματικά τον επαγγελματισμό και τον εκσυγχρονισμό, ο αναχρονιστικός τρόπος λειτουργίας του σωματείου θα είναι πάντα τροχοπέδι και πρέπει να αλλάξει χθες. Τα παραδείγματα πολλά, δεν θέλουμε ξανά να μπούμε στη διαδικασία.
Σαν ιστοσελίδα, στηρίξαμε πολύ την προσπάθεια του τωρινού Δ.Σ. γιατί πιστέψαμε σε 3-4 ποιοτικά στελέχη του, γιατί έκαναν κάποια σωστά εξωαγωνιστικά βήματα αλλά κυρίως γιατί θεωρήσαμε ότι με μια καλή ομάδα, με ηρεμία, με σύμπνοια, θα μπορούσαμε να πάμε στο επόμενο βήμα του εκσυγχρονισμού και της αλλαγής της δομής (την οποία αναφέρουμε μια 5ετία τώρα) ομαλά, χωρίς άλλες συγκρούσεις που μας ήπιαν το αίμα την τελευταία δεκαετία και γενικά έχουν κουράσει. Το αποτέλεσμα, δεν μας δικαιώνει, αφού το όλο σκεπτικό κατέρρευσε μόλις ο Πάμπος απέτυχε να αποβάλει όλα τα βαρίδια που κουβαλάει η ΟΜΟΝΟΙΑ και να φτιάξει την καλή ομάδα. Δεν κάναμε ομάδα, δεν κάναμε ούτε βήμα προς τον επαγγελματισμό. Οπότε με τα τωρινά δεδομένα, λέμε ξανά ότι πιο σημαντικό από τον προπονητή, να φτιαχτεί ομάδα και τα πρόσωπα στην εκάστοτε διοίκηση, είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ να προχωρήσει και να εκσυχρονίσει τη δομή της. Η καταστατική συνέλευση, είναι πολύ πιο σημαντική από την εκλογική. Επιτέλους να ξεκινήσουν οι διεργασίες.
υ.γ. Θα ακουστεί πολύ σκληρό αυτό που θα πούμε αλλά εδώ που είμαστε…Η εταιρεία λαϊκής βάσης (ή κάποιας μορφής άλλη εταιρεία που δεν θα συγκρούεται με τα ιδανικά μας), εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα είναι αναπόφευκτη. Είτε θα γίνει πραγματικότητα το συντομότερο δυνατό για να έχει η ΟΜΟΝΟΙΑ άλλη μια ευκαιρία, είτε θα έρθει αργότερα, απλά για να συνεχίσει να υπάρχει το όνομα αφού δεν θα υπάρχει επιστροφή. Τα τελευταία χρόνια απλά χάνουμε χρόνο και πλέον είναι ξεκάθαρο πως κανείς δεν είναι διατεθιμένος να συνεχίσει να βάζει λεφτά μέσα στο λάκκο.
