Πολλοί φίλοι της ομάδας, διαβάζοντας για τις κινήσεις που έκανε ή προτίθεται να κάνει η ΟΜΟΝΟΙΑ, εκφράζουν την άποψη τους για το ποιες θέσεις «πονάνε» περισσότερο την ομάδα. Κάποιες μας βρίσκουν σύμφωνους κάποιες άλλες όχι, αυτό που έχει σημασία όμως δεν είναι τι θέλουμε εμείς αλλά τι μπορεί η ΟΜΟΝΟΙΑ να κάνει και σε ποια πλαίσια έχει τις δυνατότητες να κινηθεί.
Ας μην επαναλαμβάνουμε εαυτό για τα οικονομικά προβλήματα του σωματείου. Ποιος δεν θα ήθελε ένα ποιοτικό δεκάρι στην ομάδα του ή ένα έμπειρο κεντρικό αμυντικό σε καλή ηλικία; Το ερώτημα είναι: υπάρχουν τέτοιοι παίκτες μήνα Ιανουάριο, που να είναι ελεύθεροι και στις οικονομικές δυνατότητες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ; Την απάντηση λίγο πολύ όλοι τη γνωρίζουμε. Προσοχή, δεν λέμε να συμβιβαστούμε με τη μετριότητα. Αυτό που θέλουμε να περάσουμε είναι ότι χρειάζεται μεθοδικότητα και πλάνο, πέραν του χρήματος, για να πειστούν να έρθουν τέτοιοι παίκτες. Δεν μπορεί σε μια μεταγραφική περίοδο Ιανουαρίου και με τις τωρινές αδυναμίες που έχουμε, διοικητικές και μη, να πιστεύουμε ότι θα κατηφορίσουν τέτοιοι ποδοσφαιριστές.
Με τα πιο πάνω δεδομένα, θεωρούμε ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να κινείται για περιπτώσεις τύπου Κιπιάνι και δεν είναι η πρώτη φορά που το γράφουμε. Οι δυο κύριοι λόγοι είναι οι εξής: είναι ελεύθεροι οπόταν δεν πληρώνεις για να τους αποδεσμεύσεις και δεύτερον έχουν μεταπωλιτική αξία. Με αυτό τον τρόπο φέρνεις ποδοσφαιριστές φτηνούς χωρίς επιπλέον κόστος ενώ υπάρχουν πιθανότητες να πάρεις χρήματα από πιθανή μεταγραφή τους.
