Σχεδόν περίφημα τα πάει ο Πέτεφ στον πάγκο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και αν δεν ερχόταν αυτό το στραβοπάτημα στο πρώτο του παιχνίδι με τον Εθνικό θα μετρούσε το απόλυτο των βαθμών. Ωστόσο χρειάζεται μεγάλη προσοχή και ισορροπία στις αντιδράσεις μας και εξηγούμε στην επόμενη παράγραφο το γιατί.
Ας μην γελιόμαστε. Ο Βούλγαρος δεν έχει ούτε μαγικό ραβδί ούτε ξαφνικά λύσαμε το πρόβλημα ποιότητας που υπάρχει στην ομάδα. Είτε με Πέτεφ, είτε χωρίς προπονητή, η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να βρίσκει τους τρόπους να νικάει πάντα τις μικρές ομάδες για δυο κυρίως λόγους: δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι αυτές οι ομάδες έχουν περισσότερη ποιότητα ακόμα και στα χειρότερα μας και δεύτερον δεν κουβαλούν το εκτόπισμα μας ως Σύλλογοι. Καμιά δικαιολογία δεν χωράει για τέτοιους ντροπιαστικούς απολογισμούς όπως αυτόν του πρώτου γύρου. Και αν ήταν εξαίρεση θα μπορούσαμε να το δεχτούμε, αλλά είναι κανόνας τα τελευταία χρόνια και φανερώνει το τι πραγματικά πρέπει να αλλάξει στην ομάδα.
Στο καθαρά προπονητικό κομμάτι, το παιχνίδι με τον Απόλλωνα θεωρούμε ότι είναι το πρώτο δυνατό τεστ για τον προπονητή μας ενώ ακολουθεί το παιχνίδι με την Αελ. Δεν κρυβόμαστε, η ομάδα της Λεμεσού ξεχειλίζει από ποιότητα, έχει διπλάσιο μπάτζετ και έχει σαν στόχο το πρωτάθλημα. Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται και περιμένουμε με ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιδράσει η ομάδα στα δυο ερχόμενα ντέρμπι με τον Πέτεφ στον πάγκο.
