Η χθεσινή ημερομηνία, 15η Ιανουαρίου, για κάποιους δεν σημαίνει τίποτα, για άλλους είναι η πιο σημαντική όλου του χρόνου. Είναι η ημερομηνία γέννησης του Martin Luther King, ακτιβιστή και παγκόσμιου συμβόλου του αγώνα για την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε πολύ δύσκολες συνθήκες κατάφερε να αναγκάσει την αμερικανική κυβέρνηση και την αμερικανική κοινωνία να ασχοληθεί με το θέμα του ρατσισμού και της ανισότητας.
Σε δεδομένα πολύ δύσκολα, είπε αναφερόμενος στην πρόοδο: “Η πρόοδος δεν είναι ούτε αυτόματη ούτε αναπόφευκτη. Κάθε βήμα προς τον στόχο της δικαιοσύνης, απαιτεί θυσία και πάλη. Απαιτεί τις θυσίες και το πάθος αφοσιωμένων ανθρώπων”.
Το θέμα στο οποίο αναφερόταν ήταν φυσικά πολύ διαφορετικό από αυτό που θα καταπιαστεί το κομμάτι μας, η πεποίθηση του όμως για την πρόοδο, βρίσκει εφαρμογή σε όλους τους τομείς. Στην ΟΜΟΝΟΙΑ έχουμε τους αφοσιωμένους ανθρώπους που έκαναν και είναι διατεθειμένοι να κάνουν κι άλλες θυσίες. Έχουμε κόσμο που θα έκανε οποιαδήποτε θυσία για να δει την ΟΜΟΝΟΙΑ μεγάλη ξανά. Έχουμε κόσμο που παλεύει για να έρθει η επόμενη μέρα. Αλλά η πρόοδος δεν είναι αυτόματη. Και όσο οι αρμόδιοι δεν το παίρνουν απόφαση να θέσουν τη διαδικασία σε κίνηση ή έστω να ανοίξουν πρακτικά το διάλογο, παραμένουμε στάσιμοι.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ πρέπει να προχωρήσει και θα το κάνει μόνο όταν εκσυγχρονίσει τη δομή της, όταν επιτρέψει στον εαυτό της να προοδεύσει. Αντιλαμβανόμαστε πως οι αποφάσεις δεν είναι εύκολες, αφού υπάρχει στη μέση το ιδεολογικό κομμάτι, αλλά και το δεδομένο πως κάθε αλλαγή, ακόμα και οι καλές, είναι δύσκολη. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, δεν υπάρχει αμφιβολία πως δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με τον ίδιο τρόπο και να περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα. Ούτε δικαιούμαστε να είμαστε αφελής και να εφησυχαζόμαστε κάθε φορά που έρχεται νικηφόρο σερί. Μακάρι να συνεχίσει φυσικά, ανεξάρτητα από το αγωνιστικό όμως είναι μεγάλη η ανάγκη η οικογένεια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να βρει εκείνη τη δομή που θα της επιτρέπει να εκσυγχρονιστεί και να κινηθεί προς τον επαγγελματισμό.
Όσο δεν ξεκινά ο διάλογος και οι διεργασίες παραμένουμε στάσιμοι. Για αυτό ας αρχίσουμε, έστω και καθυστερημένα, έστω και σιγά σιγά να αγγίζουμε το θέμα. Κλείνουμε με άλλη μια ατάκα του Martin Luther King: “Αν δεν μπορείς να πετάξεις, τρέξε, αν δεν μπορείς να τρέξεις περπάτα, αν δεν μπορείς να περπατήσεις μπουσούλα, αλλά ότι κι αν κάνεις, πρέπει να κινείσαι μπροστά”.