Σε περίοδο κρίσης, λένε, οι ευκαιρίες είναι μεγαλύτερες. Η ΟΜΟΝΟΙΑ στην παρούσα φάση φαίνεται να περνάει άλλη μία τα τελευταία χρόνια. Οι αποφάσεις του προπονητή κοιτάζοντας από ψηλά είναι μια λεπτομέρεια στα όσα βιώνει ο σύλλογος. Μια καινούργια αρχή πάντα είναι καλοδεχούμενη. Ο καθένας όμως έχει μια διαφορετική φιλοσοφία για το είδος της αρχής.
ΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, GOAL.COM.CY
Κάποιοι μιλάνε για αρχή προχωρώντας στο ψάξιμο νέων ποδοσφαιριστών, κάποιοι ίσως να εννοούν την εξεύρεση τρόπων αύξησης των εσόδων, άλλοι να πιστεύουν πως χρειάζεται οργάνωση της δομής του συλλόγου, άλλοι πιθανόν να απαιτούν να αναληφθούν πρωτοβουλίες για διόρθωση των άσχημων διαιτησιών, μερικοί πάλι να θεωρούν ότι τα πράγματα θα φτιάξουν με την παραίτηση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου.
Εκεί όπου κανείς δεν μπορεί πια να πει τι είναι μαύρο και τι άσπρο, πάντα στη ζωή υπάρχουν δύο δρόμοι. Δεν έχω την απάντηση και για τους δύο. Υποθέτω όμως πως στη μία περίπτωση σβήνεις το φως και η ελευθερία καταντά εκούσια φυλακή. Έχοντας αυτό λοιπόν υπόψη σίγουρα η άλλη ατραπός θα πρέπει να είναι καλύτερη. Ποτέ δεν εξετάστηκε η περίπτωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ από ψηλά, αφήνοντας κατά μέρους τις λεπτομέρειες οι οποίες την έχουν καταταλαιπωρήσει, θα πρέπει σε κάποια στιγμή και το παρόν Διοικητικό Συμβούλιο να εξετάσει τα θέματα όχι με βάση τον αποκλεισμό από τη Δόξα, όχι έχοντας ενώπιόν του την απόφαση του προπονητή, ούτε αν θα καταφέρει να βγει ή όχι στην Ευρώπη.
Η ανάπτυξη των θεμάτων που θα πρέπει να την απασχολήσουν αυτή την περίοδο είναι κατά πόσο έτσι όπως λειτουργεί μπορεί να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ποιο είναι αυτό; Ας τεθεί από τους ίδιους. Εάν δεν υπάρχει μια στρατηγική για το πού θέλει να πορευτεί και με ποιον τρόπο, θα εγκλωβιστεί πάλι σε λύσεις που δεν θα έχουν νόημα.
Εκτός και αν κάποιος σήμερα θεωρεί ότι το πρόβλημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι αν θα φύγουν οι Μαργκάσα, Λόπες και Σοάρες ή ο προπονητής. Αυτά είναι λεπτομέρειες. Η ΟΜΟΝΟΙΑ επιβάλλεται να ξεκινήσει πρώτα απ’ όλα να οργανώνεται ως επαγγελματικό ποδοσφαιρικό σωματείο. Δεκαπέντε άτομα Διοικητικό Συμβούλιο είναι πολλά. Οι αποφάσεις αργούν και μοιραία προκύπτει ζημιά, όπως έγινε με την περίπτωση του Κατελάρη. Χρειάζεται ενίσχυση και ίσως αναβάθμιση και του έμμισθου προσωπικού για να μπορέσει να αποδώσει καλύτερα.
