Είναι απόλυτα φυσιολογικό η πορεία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ επί Ιβάιλο Πέτεφ να έχει φέρει συγκρατημένη αισιοδοξία για τη συνέχεια. Η ομάδα αποδίδει καλύτερα, πήρε σε όλα τα παιχνίδια της εκτός από δύο την νίκη, ανέβηκε δυο θέσεις και μάζεψε τη διαφορά από την 5η θέση. Την μείωσε και από την 3η και την 4η, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να αναφερθούμε σε διαφορές 8 και 9 βαθμών ως μάζεμα. Σε γενικές γραμμές, η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι πολύ καλύτερη από την αρχή.
Εκείνο που πρέπει να θυμόμαστε, είναι πως έχουμε διανύσει απλά ένα μικρό κομμάτι μιας πολύ μεγάλης διαδρομής. Κατακρίβιαν, τεράστιας, με την απόσταση που είχε δημιουργηθεί. Όλα όσα αναφέραμε στην πρώτη παράγραφο δεν μας εξασφαλίζουν κάποιο τίτλο, ούτε καν κοντά στην Ευρώπη δεν μας έχουν φέρει. Απλά μας επέτρεψαν να δούμε μια μικρή ηλιαχτίδα φωτός στην άκρη του τούνελ. Μέχρι να βγούμε από αυτό έχουμε χιλιόμετρα να διανύσουμε.
Ένα πολύ σημαντικό βήμα πάντως είναι μπροστά μας. Η Ανόρθωση είναι μια από τις ομάδες που κυνηγάμε για τις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη. Κάνει πορεία που πολλοί θεωρούν έκπληξη και ενδεχόμενη νίκη της ομάδας μας επί της Κυρίας, σίγουρα θα κάνει πολύ καλύτερα τα πράγματα. Πάμε στο Παπαδόπουλος λοιπόν συγκεντρωμένοι μόνο σε αυτό το ματς, ξέροντας πόσα σημαίνει, αλλά έχοντας και στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως η προσήλωση στο στόχο είναι προαπαιτούμενο της επιστροφής μας, ως το τέλος της χρονιάς.
