Θα ξεκινήσουμε με αυτό που λέμε πάντα, το θέμα δεν είναι προσωπικό. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να ήταν, όταν λέμε τα ίδια εδώ και 3 διοικήσεις, όταν όλοι οι ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ ξέρουν πως η πραγματική κάθοδος της παλαί ποτέ βασίλισσας, δεν ξεκίνησε φέτος ή πέρσι. Η πραγματική κάθοδος ξεκίνησε μια 20ετία πριν όταν το οικοδόμημα άρχισε να αδυνατεί να ακολουθήσει τις τάσεις των καιρών και να εκσυγχρονιστεί. Για χρόνια αρνούμαστε να το αποδεχτούμε, το πρωτάθλημα του 2010 ήρθε να μας θολώσει την κρίση.
Ταυτόχρονα όμως εκείνη η περίοδος ήρθε να μας ανοίξει και τα μάτια. Γιατί στα χρόνια που ακολούθησαν έγινε σαφές και στον τελευταίο οπαδό πως το τωρινό μοντέλο διοίκησης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έχει αποτύχει. Είναι δυσκίνητο, στηριγμένο σε ερασιτεχνικές βάσεις και είναι αδύνατο να αφήσει την ΟΜΟΝΟΙΑ να προχωρήσει προς τον επαγγελματισμό. Το λέμε λοιπόν για άλλη μια φορά, αυτός ο σύλλογος πρέπει να προχωρήσει. Πρέπει να βρει την δομή διοίκησης και λειτουργίας που θα τον κάνει ευέλικτο και ξανά ανταγωνιστικό.
Ας γίνει ξεκάθαρο πως κανένα μοντέλο δεν μπορεί να αποτελέσει πανάκεια, κανένα μοντέλο δεν θα μας κάνει ξανά πρωταθλητές. Ένα που θα προσφέρει όμως τις βάσεις και τις προϋποθέσεις, στελεχωμένο με τα κατάλληλα άτομα, μπορεί να μας σπρώξει τουλάχιστον προς την σωστή κατεύθυνση. Προφανώς όσο αργούμε, τόσο χειροτερεύει η κατάσταση.
