Έγινε ότι περιμέναμε όλοι. Ο Απόλλωνας έχει και ομάδα και στόχους, η ΟΜΟΝΟΙΑ κανένα από τα δύο και μοιραία η ομάδα της Λεμεσού πήρε το τρίποντο. Τελικό σκορ 3-0 και ακόμα ένας αγώνας μαρτύριο για την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Α’ ημίχρονο
Χειρότερα δεν μπορούσε να ξεκινήσει το ματς η ΟΜΟΝΟΙΑ. Μόλις στο 3′ ο Απόλλωνας άνοιξε το σκορ, με κεφαλιά του Ζελάγια μετά από κόρνερ. Με το γκολ αυτό ο αντίπαλος έφερε το ματς εντελώς στα μέτρα του, αφού αρέσκεται να παίζει στο χώρο. Στο 10′ έχασε νέα μεγάλη ευκαιρία με το Γιάκολις που έφυγε μόνος (από θέση οφσάιντ), αλλά είδε τον Μιχαΐλοφ να αποκρούει το τετ α τετ.
Στο 14′ η κυπριακή διαιτησία μας θύμισε γιατί είναι για τα μπάζα, ακόμα και σε ένα τέτοιο ματς που η μια ομάδα πάει για πρωτάθλημα και η άλλη είναι αδιάφορη. Ο Καντέ έκανε φάουλ, ο Γιούστε έκανε κεφαλιά προς τα πίσω και ο Ντάρμπισαϊαρ σκόραρε. Ο επόπτης γραμμών ανακάλυψε οφσάιντ στην κεφαλιά του αμυντικού του Απόλλωνα και το 1-1 δεν έγινε ποτέ. Στην επόμενη επίθεση, ο Γιάκολις έδωσε στον Ζελάγια τον οποίο τσάρτζαρε ο Κανού, με τον Σωτηρίου να δείχνει να συνεχιστεί ο αγώνας.
Τελικά το 2ο γκολ ήρθε πριν το μισάωρο και ήταν ξανά για τον Απόλλωνα. Σέντρα του Γιάκολις από δεξιά στο 18′, κεφαλιά του αφύλακτου Σκέμπρι και 2-0. Ο Μαλτέζος δεν πανηγύρισε το τέρμα που πέτυχε, σεβόμενος ότι έπαιξε στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Στο 24′ ο Απόλλωνας έφτασε μια ανάσα από 3ο γκολ, όταν ο Ζελάγια έκανε προβολή στο δοκάρι. Δέκα λεπτά μετά βέβαια ήρθε και το 3ο με τον ίδιο τρόπο που ακριβώς χάθηκε ευκαιρία. Σέντρα από δεξιά, προβολή του Ζελάγια και 3-0.
Στο 38′ ο Αντώνια έκανε ωραία κίνηση και σουτ, πολύ άουτ. Μέχρι το τέλος δεν άλλαξε κάτι.
Β’ ημίχρονο
Εντελώς διαφορετική εικόνα στο β’ ημίχρονο αφού όλα είχαν πάρει το δρόμο τους. Καμία διάθεση για ποδόσφαιρο, τα ματς έμοιαζε με προετοιμασίας μήνα Ιούλιο. Μέχρι το 70′ δεν είδαμε απολύτως τίποτα, ούτε μια υποψία φάσης.
Όχι ότι μετά από το λεπτό αυτό είδαμε πανδαισία ποδοσφαίρου ή σωρεία ευκαιριών. Αλλά τουλάχιστον κάποιες σέντρες και κάποιες προϋποθέσεις τις είδαμε.
Συμπερασματικά
Τι να γράψουμε τώρα; Ντεμπούτο των νεαρών Χριστοφόρου και Κακουλλή. Τίποτα άλλο δεν θέλουμε να θυμόμαστε.
