Από δυο πράγματα σημαδεύτηκε ο ψεσινός τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ που βρήκε νικήτρια τη Ρεάλ Μαδρίτης. Τον σοβαρό τραυματισμό του Μο Σαλάχ που άλλαξε άρδην την εικόνα του τελικού και τα τραγικά λάθη του τερματοφύλακα της Λίβερπουλ Λορίς Κάριους. Κι αν ο κόσμος ολόκληρος έβλεπε μόνο τον Γερμανό πορτιέρο σε κάθε λάθος, οι οπαδοί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έβλεπαν Φελτχούιζεν και Μιχαΐλοφ. Καθόλου τυχαίο άλλωστε που μετά το ματς άρχισαν και τα ανέκδοτα που παρομοίαζαν τον Γερμανό με τον Ολλανδό.
Κάθε μεγάλη ομάδα, ξεκινάει από ένα μεγάλο τερματοφύλακα. Στην ΟΜΟΝΟΙΑ έπαιξαν 6, κανένας όμως δεν έπεισε πως μπορεί να ηγηθεί μιας ομάδας που λέει πως θέλει να είναι πρωταγωνίστρια. Άλλοι λόγω τραγικών εμφανίσεων, άλλοι γιατί δεν έπαιξαν ποτέ συνεχόμενα για να βρουν ρυθμό, άλλοι λόγω τραυματισμού και άλλοι λόγω ηλικίας. Η ουσία είναι πως η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν βρήκε σε καμία περίπτωση σταθερότητα στην εν λόγω θέση και το αποτέλεσμα ήταν η χειρότερη άμυνα (στατιστικά) όλων των εποχών.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ για άλλη μια φορά μπαίνει φέτος σε διαδικασία ανοικοδόμησης. Δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό (αφού δεν έχει οριστικοποιηθεί ακόμα καν το θέμα εταιρείας, ο προπονητής και ο τεχνικός διευθυντής) αν θα κινηθεί και για τερματοφύλακα. Διαθέσιμες επιλογές αυτή τη στιγμή είναι οι Αλβμπόκε, Παναγή, Χριστοδούλου και Αντωνίου. Ο χρόνος θα δείξει τις σκέψεις του Ανχέλ Γκόμεθ για το θέμα.
