Τα θέματα του δεξιού, του αριστερού και του κεντρικού αμυντικού, πήραν κάποιες μέρες αναβολή. Αν όλα πήγαιναν καλά, τουλάχιστον ο δεξιός οπισθοφύλακας (Μότα) και ο κεντρικός αμυντικός (όνομα που δεν είδε το φως της δημοσιότητας) θα είχαν ανακοινωθεί από τη περασμένη Τετάρτη, μέρα που ο Ιταλός δεξιός μπακ ήταν μάλιστα στην Κύπρο. Για να μην ήρθαν ανακοινώσεις, προφανώς δεν εξελίχθηκαν ομαλά οι διαπραγματεύσεις. Οπότε περιμένουμε, ξέροντας πως δεν υπάρχει περιθώριο λάθους.
Ο Ιταλός δημοσιογράφος Πάολο Κόντε είχε πει κάποτε πως αν έπρεπε να διασχίσει ποτέ την κόλαση, θα ήθελε να είχε μαζί του δυο Ουρουγουανούς κεντρικούς αμυντικούς. Στο δικό μας μαραθώνιο, δεν χρειάζεται να είναι Ουρουγουανοί, αλλά κάποια από τα στοιχεία που τυπικά διαθέτουν, τα χρειαζόμαστε σίγουρα με βάση την…soft άμυνα που παρουσιάσαμε πέρσι. Χρειάζομαστε μια ηγετική μορφή, χρειαζόμαστε απαράμιλλο πάθος, χρειαζόμαστε παίκτες που δεν διστάζουν ποτέ να βάλουν το πόδι στη φάση, ούτε να θυσιαστούν για το καλό της ομάδας.
Περιθώριο λάθους στην άμυνα δεν υπάρχει, χωρίς αμφιβολία. Πονέσαμε τα μάτια μας από αυτά που βλέπαμε πέρσι, πονέσαμε τη μέση μας από τις φορές που σκύψαμε να πάρουμε τη μπάλα από τα δίκτυα. Ελπίζουμε η καθυστέρηση να μας βγει σε καλό, γιατί τίτλους δίνουν οι άμυνες.
