Καμία σχέση δεν είχε η ΟΜΟΝΟΙΑ το δεύτερο ημίχρονο με το πρώτο, στο τελευταίο παιχνίδι που έδωσε στο πρωτάθλημα απέναντι στην Σαλαμίνα. Ουσιαστικά η ομάδα μας έδειξε δύο πρόσωπα στην αναμέτρηση, χωρισμένα σε… ημίχρονα. Παρόλα αυτά, το εξαιρετικά μέτριο Α’ ημίχρονο δε στοίχισε και με την καλή παρουσία του δευτέρου, ήρθε η νίκη.
Το συγκεκριμένο γεγονός, με ένα καλό ημίχρονο και ένα στην καλύτερη περίπτωση μέτριο, το έχουμε συναντήσει πολλές φορές. Χαρακτηριστικά είναι το παιχνίδι με ΑΕΚ στον πρώτο γύρο, αλλά και οι αναμετρήσεις με τον Απόλλωνα. Πολλές φορές ένα καλό μέρος ή διάστημα δεν είναι αρκετό για να πετύχεις τους στόχους σου σε έναν αγώνα.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ χρειάζεται δύο ημίχρονα με καλό πρόσωπο, ενόψει και της δύσκολης συνέχειας. Έρχονται κρίσιμα παιχνίδια, κάποια εξ αυτών ντέρμπι και ζητείται μεγαλύτερη καλή απόδοση κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Σταδιακά, η ομάδα ανεβάζει στροφές για μεγαλύτερη διάρκεια, χρειάζεται ωστόσο περαιτέρω βελτίωση, ούτως ώστε να μη χαθούν άλλοι σημαντικοί βαθμοί.
