Η ΟΜΟΝΟΙΑ παρά την ήττα του Σαββάτου από την Πάφο, έχει ακόμη πιθανότητες να προλάβει μέχρι και την κούρσα της Ευρώπης (στην θεωρεία πάντα). Εάν συνεχίσει όμως στον ίδιο ρυθμό και σε τέτοιες εμφανίσεις όπως προχθές, οι ελπίδες της είναι μηδενικές… μέχρι και για εξάδα.
Ενώ έχει μια καλή ευκαιρία μπροστά της, καθώς έχει πιο εύκολο πρόγραμμα απ ότι οι ανταγωνιστές της, η ομάδα μας την πετάει στα σκουπίδια από το πρώτο κιόλας παιχνίδι, χάνοντας από την Πάφο. Δεν μπορεί να της φταίει τίποτα άλλο πέραν από τον κακό της εαυτό που κάνει την εμφάνιση του σχεδόν σε κάθε αγώνα φέτος. Οδεύουμε προς το τέλος της πρώτης φάσης και η ΟΜΟΝΟΙΑ εξακολουθεί να μην πείθει και ενώ της δίνεται η δυνατότητα να το κάνει, αυτή αποτυγχάνει με εκνευριστική συνέπεια.
Οι ομάδες που βρίσκονται από πάνω μας έχουν πιο δύσκολο πρόγραμμα, κυρίως η Ανόρθωση, και ακόμα το τριφύλλι δεν έχει καταφέρει να το εκμεταλλευτεί, τέσσερις στροφές πριν το τέλος της Α’ φάσης. Όταν δεν παίρνεις τα δικά σου παιχνίδια, δεν μπορείς να βλέπεις τι κάνουν οι άλλοι. Όσο συνεχίζει να μην κερδίζει ούτε τις μικρομεσαίες ομάδες, δεν έχει το δικαίωμα να ζητά τίποτα από την φετινή σεζόν.
