Καταλαβαίνουμε ότι το να μπαίνεις ουσιαστικά πίσω στο σκορ σε ένα παιχνίδι, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Τα σχέδια σου ανατρέπονται νωρίς, το ίδιο και η ψυχολογία των ποδοσφαιριστών. Νιώσαμε όμως ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ χτες τακτικά, δεν είχε plan b στην επίθεση. Ασφαλώς και αυτό σχετίζεται με την γενικότερη αναποτελεσματικότητα που έχουμε σαν ομάδα, ενώ ούτε αρκετές λύσεις υπήρχαν στον πάγκο.
Η ομάδα επιτέθηκε στην περισσότερη διάρκεια του ματς με τον ίδιο τρόπο. Ή αν θέλετε, τελείωσε τις παραπάνω φάσεις με τον ίδιο τρόπο, παρότι είδε από την αρχή ότι δεν της έβγαινε. Η οδηγία του Γιάννη Αναστασίου για μακρινά σουτ ήταν κάτι περισσότερο από οφθαλμοφανέστατη, ωστόσο αυτή διάρκεσε για 90 λεπτά χωρίς αποτέλεσμα. Για να γίνουμε ακόμα πιο συγκεκριμένοι, ο Κολοβός πρέπει να πήρε πάνω του τα μισά σουτ, ίσως και περισσότερα, που έγιναν από πλευράς της ομάδας μας, ασφαλώς μετά από οδηγία του προπονητή του.
Κρίνοντας εκ των υστέρων, όχι μόνο η τακτική δεν απέδωσε, αλλά η ΟΜΟΝΟΙΑ έμεινε στον αγωνιστικό χώρο για όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης χωρίς άλλο σχέδιο επίθεσης, πέραν των μακρινών σουτ. Αυτά δεν βρήκαν στόχο, αυτά που βρήκαν αποκρούστηκαν, και μοιραία μείναμε στο μηδέν.
