Χωρίς κίνητρα αγωνίζονται πλέον οι ποδοσφαιριστές της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, βάση της συμπεριφοράς τους στο γήπεδο αλλά κυρίως της βαθμολογικής συγκομιδής της ομάδας. Ο στόχος της Ευρώπης έχει ουσιαστικά χαθεί και δεν υπάρχει οποιοδήποτε ενδιαφέρον στα εναπομείναντα παιχνίδια της ομάδα μας.
Για άλλη μια σεζόν στη β’ φάση η ΟΜΟΝΟΙΑ αγωνίζεται χωρίς στόχους, μιας και έχει μείνει εκτός από πολύ νωρίς μες στη χρονιά. Αν κρίνουμε από την εικόνα της ομάδας στο πρώτο μέρος με τη Σαλαμίνα και τη συμπεριφορά που έδειξαν οι ποδοσφαιριστές, καταλαβαίνουμε ότι περισσότερο σαν αγγαρεία αντιμετώπισαν τον αγώνα. Δυστυχώς πάμε να ζήσουμε τα ίδια τα περσινά με τους παίκτες να σέρνονται στο γήπεδο και να περιμένουν απλά να τελειώσει η σεζόν. Κάτι πήγε να γίνει στο β’ ημίχρονο, ωστόσο δεν ήταν ικανό να αλλάξει τον τρόπο που αντιμετωπιζόταν το παιχνίδι από τους ποδοσφαιριστές της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Όταν ο ποδοσφαιριστής γνωρίζει ότι νικήσει ή χάσει δεν θα αλλάξει κάτι, είναι φυσιολογικό να μην αγωνίζεται με τον ίδιο ζήλο. Πόσο μάλλον στη περίπτωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που αυτό συμβαίνει για πολλά συναπτά έτη.
