Στο 1-1 έμεινε η ΟΜΟΝΟΙΑ στο ντέρμπι με το Αποέλ, σε ένα παιχνίδι που σε γενικές γραμμές άφησε την αίσθηση ότι το αποτέλεσμα ήταν δίκαιο. Η ομάδα μας έκανε καλή παρουσία στο πρώτο μέρος, αλλά δεν την μετουσίωσε σε γκολ, ενώ το δεύτερο μέρος, παρά την ισοφάριση, το Αποέλ είχε τον έλεγχο.
Με εξαιρετικά κακή εξέλιξη ξεκίνησε το παιχνίδι η ΟΜΟΝΟΙΑ αφού στην πρώτη καλή φάση του αντιπάλου δέχτηκε το γκολ. Σε μια από τις συνηθισμένες αδράνειες της άμυνας, ο Καρλάο έμεινε σχεδόν αμαρκάριστος και σκόραρε με το κεφάλι στο 8′. Είναι ένα σενάριο το οποίο το είδαμε να επαναλαμβάνεται πολλές φορές φέτος. Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να είναι σύμπτωση.
Από εκεί και πέρα, είδαμε μια αντίδραση από την ΟΜΟΝΟΙΑ στο πρώτο μέρος, κάτι που δε μας έχει συνηθίσει η ομάδα μας φέτος. Το γκολ λειτούργησε θετικά, όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται, αφού το τριφύλλι ανέβηκε ψηλά να πιέσει, έκλεψε μπάλες στο κέντρο και έβγαλε φάσεις. Ειδικότερα οι δύο κλασικές του Ραμίρεζ, θα μπορούσαν να έφερναν τούμπα το ματς, σε ένα πρώτο ημίχρονο που με εξαίρεση το γκολ, η ΟΜΟΝΟΙΑ στάθηκε αρκετά καλά.
Εντελώς αντίθετο ήταν το δεύτερο μέρος, καθώς η ομάδα μας δεν συνέχισε από εκεί που έμεινε στο πρώτο μέρος, παρότι ισοφάρισε σχετικά νωρίς (58′). Το Αποέλ ήταν πιο επικίνδυνο, βρήκε χώρους να απειλήσει και με κύριο εκφραστή τον Τάμαρι, έγινε επικίνδυνο.
Εν κατακλείδι, η προσπάθεια της ομάδας μας, ειδικότερα στο πρώτο μέρος, έστειλε κάποια μηνύματα, το αποτέλεσμα όμως δεν μπορεί να μας ικανοποιεί για κανέναν λόγο. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν για να φτάσουμε εκεί που προστάζει η ιστορία μας και μέχρι να πάμε εκεί… κεφάλια μέσα και δουλειά.
Αυτό το τελευταίο ασφαλώς και πάει περισσότερο στη νέα σεζόν…
