Η πιο βαριά ήττα φέτος και μία από τις πιο ντροπιαστικές στην ιστορία της ομάδας μας καταγράφηκε χθες βράδυ στο γήπεδο «Αμμόχωστος». Ύστερα από το 0-2 με κατεβασμένα τα χέρια από τον Απόλλωνα την περασμένη εβδομάδα, θα ανέμενε κανείς αντίδραση και σίγουρα κάτι πολύ καλύτερο στο γήπεδο από τους ποδοσφαιριστές. Κι όμως… αντί να λειτουργήσει ενστικτωδώς ο εγωισμός είδαμε μία ανεξήγητη εικόνα η οποία έφερε την μεγάλη σε εύρος ήττα από την Νέα Σαλαμίνα.
Το πράγμα έδειξε από την αρχή χθες βράδυ. Η Νέα Σαλαμίνα στα πρώτα λεπτά είχε δοκάρι και σημείωσε γκολ. Αυτό αφύπνισε κάπως τους ποδοσφαιριστές οι οποίοι αντέδρασαν και κατάφεραν να γυρίσουν το ματς μέσα σε ένα δεκάλεπτο. Μετά το προβάδισμα μας όλα κατέρρευσαν. Οι αντίπαλοι μας έκαναν ότι ήθελαν στο γήπεδο, κατάφεραν να φέρουν ξανά με ευκολία τούμπα το ματς και κάπως έτσι τελείωσε το ημίχρονο.
Το δεύτερο 45λεπτό στη Λάρνακα ήταν μία πραγματική τραγωδία. Οι παίκτες παρέπαιαν στο χορτάρι, οι ερυθρόλευκοι επιτίθονταν κατά κύματα, σκόραραν άλλα δύο γκολ και από το 60′ και μετά απλά περιμέναμε να τελειώσει το ματς. Καμία διάθεση για να ανατρέψουμε την κατάσταση και ο διασυρμός ήρθε φυσιολογικά.
Ήταν μία εμφάνιση μέσα από την οποία αποτυπώθηκαν όλα εκείνα τα κακά που αυτή η ομάδα κουβαλά καθόλη της διάρκεια της σεζόν. Αδυναμίες τρανταχτές σε όλες τις γραμμές και παίκτες οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες ούτε έξω από το «Ηλίας Πούλλος» δεν θα έπρεπε να περνούν. Ένας προπονητής που μας κάνει να απορούμε με κάποιες επιλογές του και ο κόσμος να παρακολουθεί αμήχανος το φετινό ναυάγιο να χάνεται από την οπτική του βυθιζόμενο σε όλες εκείνες τις επιλογές που έγιναν ή δεν έγιναν φέτος.
