Όταν μέσα σε μία χρονιά η ΟΜΟΝΟΙΑ σε 32 παιχνίδια κερδίζει μόλις τα 10, έχοντας χάσει μάλιστα τα 16, δεν μπορούμε να μιλάμε για ποδοσφαιριστές διακριθέντες.
Παρόλα αυτά υπήρξαν κάποιοι οι οποίοι επέπλευσαν από το φετινό ναυάγιο.
Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της ομάδας φέτος ήταν μακράν ο Ζόρντι Γκόμεθ. Στα 34 του χρόνια έπαιξε στους 30 από τους 32 αγώνες πρωταθλήματος, ήταν σε όλους στην 11άδα, πέτυχε 8 τέρματα και δικαίως η ομάδα προγραμματισμού αποφάσισε ότι θα παραμείνει στο ρόστερ της επόμενης περιόδου.
Φιλότιμη προσπάθεια έκαναν και οι δύο κεντρικοί αμυντικοί, Κούσουλος και Βύντρα οι οποίοι αγωνιζόμενοι σε 28 και 27 παιχνίδια αντίστοιχα προσπάθησαν, κάτω από αντίξοες αγωνιστικές συνθήκες, να ανταποκριθούν. Ο νεαρός Ιωάννης είναι ένας παίκτης πάνω στον οποίο θα βασιστεί η ομάδα στο μέλλον ενώ ο 38χρονος Λούκας αποχωρεί σαν κύριος.
Διασωθείς ήταν και ο Κοσταρικανός Ραμίρεζ. Σημείωσε 8 τέρματα σε μία χρονιά στην οποία έπαιζε πραγματικά μόνος στην επίθεση, λογω και της αγωνιστικής πτώσης της απόδοσης του Νταρμπισάιρ.
Άλλαξε σίγουρα την εικόνα του ο μικρός Μανρίκε στον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος κερδίζοντας θέση βασικού δείχνοντας πολύ καλά στοιχεία.
Από τους νεοφερμένους Κολοβό και Μαυρία περιμένουμε πολύ περισσότερα.
Εννοείται ότι έχουμε πολλές απαιτήσεις ενόψει της νέας χρονιάς και ευελπιστούμε ότι του χρόνου τέτοια περίοδο θα μπορούμε να γράψουμε περισσότερα και πολύ καλύτερα πράγματα για τους παίκτες μας, όποιοι κι αν είναι αυτοί.