Ένας από τους βασικούς παράγοντες για την αδυναμία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τα τελευταία χρόνια, να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο και να δημιουργεί πολλές φάσεις για γκολ, ήταν η έλλειψη ταχύτητας, ίσως και ποιότητας στα δύο άκρα.
Ιδιαίτερα πέρσι, ύστερα και από την πολύμηνη απουσία και του Χριστοφή, η ομάδα έφτιαχνε φάσεις με το… σταγονόμετρο. Ήταν το πιο ευδιάκριτο στοιχείο/λάθος το οποίο έπρεπε να διορθωθεί.
Οι κινήσεις που έγιναν σε αυτή τη μεταγραφική περίοδο με την είδοσο στο ρόστερ των Εζρά και Μποτεάκ στα εξτρέμ, αλλά και των Περέιρα και Λέτσιακς στα άκρα της αμυντικής γραμμής, δίνουν μεγάλη τόνωση στην ΟΜΟΝΟΙΑ σε έναν τομέα στον οποίο «πονούσε» για χρόνια. Αν προσθέσει κανείς τον Χριστοφή αλλά και τις επιλογές των Τζιωνή, Μανρίκε και Μαυρία, ποδοσφαιριστές οι οποίοι διαθέτουν ταχύτητα, ποιότητα και φρεσκάδα λόγω του νεαρού της ηλικίας τους, φαίνεται ότι δεν θα έχουμε πρόβλημα φέτος σε αυτό το κομμάτι.
Το πρώτο δείγμα πάντως φάνηκε στο φιλικό με την Ανόρθωση. Ήταν πάμπολλες οι φορές που η ΟΜΟΝΟΙΑ εκδήλωσε ταχύτατα επιθέσεις από τις δύο πλευρές και δημιούργησε ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.
Αναμένουμε ότι, όταν αυτή η ομάδα αποκτήσει με τον καιρό και την ομοιογένεια θα μπορεί να έχει μεγάλο πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων της όταν επιτίθεται.
