Ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ χρειάζεται αρκετή δουλειά ακόμα το αναφέραμε νωρίτερα, όπως και ότι το θεωρούμε φυσιολογικό. Η ομάδα μας έχει κάποια θετικά να κρατήσει και κάποιες αδυναμίες να διορθώσει. Με τον καιρό πρέπει να αυξάνει τα καλά διαστήματα της και να μειώνει τα λάθη της. Κάτι που σίγουρα πρέπει να κρατήσει, είναι την αμυντική συνέπεια που είχε στο χθεσινό ματς που είχε ως αποτέλεσμα το μηδέν παθητικό.
Ο Φράνσις Ουζόχο απειλήθηκε λίγες φορές, κυρίως στην αρχή του β’ μέρους και όταν αυτό έγινε, αντέδρασε σωστά. Η άμυνα γενικώς άφησε ελάχιστα περιθώρια στους επιθετικούς του αντιπάλου να δράσουν είτε σε οργανωμένη επίθεση, είτε στην κόντρα, παρά το γεγονός ότι με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου η Δόξα είχε για λίγο την υπεροχή. Τα ατομικά λάθη ήταν περιορισμένα και όχι σε απαγορευμένες ζώνες και έτσι η ΟΜΟΝΟΙΑ χωρίς να θέλξει με την απόδοση της, πήρε ένα απόλυτα δίκαιο αποτέλεσμα, βασισμένο κυρίως στο μηδέν πίσω.
Τα τελευταία χρόνια, δίναμε τσάμπα τέρματα με αποτέλεσμα να τρέχουμε να γυρίσουμε αποτελέσματα. Όσο μια ομάδα δεν δέχεται τέρμα, τόσο ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση της. Στο πρώτο επίσημο καταφέραμε να το πετύχουμε και ελπίζουμε να μην έτυχε απλά, αλλά να το δούμε πολλές φορές ακόμα φέτος.
Είναι πάντως το τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι που ο Φράνσις Ουζόχο δεν δέχεται γκολ και αυτό προσθέτει σίγουρα σε αυτοπεποίθηση τόσο στον ίδιο αλλά και γενικότερα στην ομάδα.
