Σε δύο λάθη που έφεραν ισάριθμα πέναλτι στην ΑΕΚ, υπέπεσε χθες ο Γιάννης Κούσουλος. Είναι αντιληπτό από όλους ότι τα λάθη του ήταν σοβαρά και καθοριστικά, ωστόσο αυτά είναι μέρος του παιχνιδιού. Είναι γελοίο όμως να φταίμε τον Κούσουλο για την τελική έκβαση του αγώνα, μετά τη «σφαγή» του Νικολάου.
Παρά τα δύο λάθη που έκανε ο Κούσουλος χθες ήταν αρκετά καλός και μάλιστα μαχητικός στο χώρο του κέντρου. Δεν παρατούσε ποτέ καμία φάση και με το γνωστό του πάθος διεκδικούσε κάθε μονομαχία με τους αντιπάλους. Βοήθησε αρκετά στο μεσοαμυντικό κομμάτι της ομάδας και τις περισσότερες φορές, από δικές του μάχες ξεκινούσαν οι επιθετικές προσπάθειες της ομάδας. Οι δύο παραβάσεις ήταν δύο άτυχες στιγμές στις οποίες μπορούν να συμβούν στον οποιονδήποτε. Προφανώς και δεν κρίνεται η ποιότητα του Κούσουλου από αυτά τα δύο λάθη και δεν είναι λογικό να τον κατηγορούμε και να τον μειώνουμε. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος πέρσι ήταν από τους λίγους που έπαιζαν για την φανέλα και σε χρόνο ρεκόρ κατάφερε να φορέσει και το περιβραχιόνιο της ομάδας. Και αυτό λέει πολλά. Θεωρείται γελοίο και παράλογο που μια μερίδα του κόσμου φταίει τον Γιάννη για το χθεσινό παιχνίδι, ειδικά από τη στιγμή που η ΟΜΟΝΟΙΑ έτυχε μιας τέτοιας σφαγιαστικής διαιτησίας. Καλό είναι λοιπόν αυτοί που τον κρίνουν να δουν τι έχει προσφέρει μέχρι σήμερα ο Κούσουλος και να σκέφτονται διπλά και τριπλά πριν μιλήσουν.
Εμείς θα πούμε στον Γιάννη να κλείσει τα αυτιά του, να μην ακούσει τίποτα και να συνεχίζει να αγωνίζεται με το ίδιο πάθος για την ΟΜΟΝΟΙΑ, όπως ακριβώς κάνει εδώ και ένα χρόνο.
