Πάμε Τσίρειο!! Πάμε επιτέλους ξανά Τσίρειο με το κεφάλι ψηλά, με την πίστη και την αισιοδοξία να ξεχειλίζει.
Πάμε Τσίρειο. Εκεί που ζήσαμε μοναδικές στιγμές της δόξας σου. Εκεί που ο τοίχος, μα και η διαδρομή έχουν την δική τους ιστορία.
Νιώθω τυχερός που έχω μεγαλώσει σε οικογένεια που τα Σαββατοκύριακα σήμαιναν ΟΜΟΝΟΙΑ. Και που κάθε 2ο Σαββατοκύριακο είχε εκδρομή για πάρτυ της.
Ειδικά η εκδρομή στο Τσίρειο ήταν μοναδική.
Μισή ημέρα χρειαζόταν κάποτε (εν τη απουσία αυτοκινητόδρομου) για να φτάσουν οι Ομονοιάτες στο Τσιρειο. Απ’ τον παλιό δρόμο με στάση στην Κοφινου και τα οφτά του Χαπέσιη, με σημειωτόν πολύ έξω από την Λεμεσό και που για να φτάσεις στην Ιθάκη θα έπρεπε να περάσεις μέσα από την πόλη.
Από την Λινόπετρα, τα στενά του Αη Νικόλα, την Μακαρίου και από τα φώτα του cafe pari (θρυλικό μέρος της πόλης) δεξιά στην Αγίας Φυλάξεως για να ανηφορίσεις για Τσίρειο.
Μισή μέρα όμως που ένιωθες να αποτελείς κομμάτι και μέρος ενός χειμάρρου. Και που συνήθως η επιστροφή ήταν πολύ γλυκειά.
Τι να πρωτοθυμηθώ από το Τσιρειο;
Τους πρώτους τελικούς που έζησα εκεί;
Τον τελικό με τον Απόλλωνα το 82 και τις ανατροπές συναισθημάτων; Με ρεκόρ προσέλευσης που δεν θα καταρριφθεί ποτέ; Σε μια κερκίδα που φλεγόταν κυριολεκτικά.
Τους 3 ωραίους τελικούς και τις κατακτήσεις με το Παραλίμνι;
Τον τελικό με την ΑΕΛ το 88 και το τι ακολούθησε στους πανηγυρισμούς;
Το κύπελλο που μας έκλεψαν το 92; (πέναλτι εκτός περιοχής) .
Το 93 στο 4-4 του Χατζηστεφάνου και την αντίδραση στο άδικο;
Το γκολ του Ξιούρουππα στον τελικό του 94;
Τα 17 λεωφορεία με τρελούς το 98;
Το γκολ του Ράινερ στο 90 του αγώνα που έδωσε μισό πρωτάθλημα;
Τον αποκλεισμό στα πέναλτι από τον Απόλλωνα που μας στέρησε το Νταμπλ;
Την 5αρα στον Απόλλωνα;
Την 3αρα στην ΑΕΛ το 2010 που σήμανε την απαρχή της επίθεσης για κατάκτηση του τίτλου;
Μπορώ να γράφω για ώρες. Για ώρες ατέλειωτες. Για αναμνήσεις , για χαρές και λύπες. Για την ΟΜΟΝΟΙΑ που μας μεγάλωσε περήφανους.
Μα θα αφήσω τον mister Berg και τα παιδιά του να γράψουν τα υπόλοιπα και να συνεχίσουν την ιστορία.
Με την ευχή μια μέρα οι νεαροί Ομονοιάτες του σήμερα , αυτοί που οι γονείς τους, όπως και οι δικοί μας, τους μεγαλώνουν με την ιδέα του ΑΙΩΝΙΑ ΠΙΣΤΟΙ να χουν να λένε πως η αντεπίθεση άρχισε απ’ εκεί που οι πατεράδες μας έκτισαν και έζησαν στιγμές τις δόξας σου. Απο το Τσίρειο!!
Που κάποτε, όταν μας έδιναν όλα τα εισιτήρια, ήταν πολύ μικρό για να χωρέσει τον Πράσινο Λαό!!
Την αγάπη μου
Πιστός Ακόλουθος
Υ.γ 1300 οπαδούς στο Τσίρειο σε άλλες εποχές θα είχαμε βράδυ Σαββάτου μόνο σε μια περίπτωση.
Την περίπτωση που ο αγώνας θα διεξαγόταν Κυριακή απόγευμα.
Ακολουθήστε τον Πιστό Ακόλουθο στο Facebook
