Είναι πολλές φορές που αναφερθήκαμε για τη θέση του «εξαριού» και κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής του Καλοκαιριού, αλλά και μετά το ξεκίνημα του πρωταθλήματος. Η συγκεκριμένη θέση μας απασχόλησε έντονα το Καλοκαίρι και το ίδιο αναμένεται να συμβεί και στη μεταγραφική Ιανουαρίου.
Η ομάδα προγραμματισμού δέχθηκε μεγάλη πίεση το καλοκαίρι, για το γεγονός ότι δεν προχώρησε σε μεταγραφή ενός καθαρόαιμου «εξαριού» και η ΟΜΟΝΟΙΑ πορεύεται με αυτούς που έχει. Ασφαλώς και σε κάποια παιχνίδια φάνηκε το πρόβλημα στη θέση, ειδικά στα πρώτα παιχνίδια πριν η ομάδα βρει ρυθμό, ωστόσο βάζουμε στην εξίσωση και τα προβλήματα τραυματισμού που πέρασε τόσο ο Βίτορ, όσο και η εναλλακτική επιλογή, αυτή του Κατελάρη. Στην ουσία αναγκάστηκε ο Κούσουλος να τραβήξει το κουπί μιας θέσης στην οποία δεν αγωνίστηκε τόσο συχνά, στο διάστημα που βρίσκεται στην ΟΜΟΝΟΙΑ, και γι’ αυτό σε κάποια παιχνίδια υπέπεσε σε λάθη. Αυτή κριτική όμως έπαψε να υπάρχει όταν οι Γκόμεθ και Γκόμες βρήκαν χημεία μεταξύ τους και έφτασαν να αποτελούν πλέον ένα πολύ δυνατό δίδυμο στο χώρο του κέντρου, βοηθώντας τα μέγιστα την ομάδα με την παρουσία τους. Μετρούν όμως ήδη πολλά χιλιόμετρα και χρειάζονται ανάσες και εδώ έρχεται να μπει ξανά στην εξίσωση το ζήτημα για απόκτηση «εξαριού», το οποίο απ’ ότι φαίνεται δεν υφίσταται.
Αναφερθήκαμε και σε προηγούμενα κομμάτια, για τις προτεραιότητες που τέθηκαν όσον αφορά τον μεταγραφικό σχεδιασμό του Ιανουαρίου. Για την ώρα δεν φαίνεται να υπάρχει πρόθεση απόκτησης «εξαριού», αφού όπως βγαίνει μέσα από την ΟΜΟΝΟΙΑ, το παζλ που δημιουργήθηκε δεν επιτρέπει ρίσκα για αλλαγές, ειδικά από τη στιγμή που η ομάδα αποδίδει τα μέγιστα στο γήπεδο. Η ομάδα στήθηκε για να παίζει διαφορετικά και ο προπονητής μας φαίνεται να έχει διαφορετικό πλάνο παιχνιδιού, τουλάχιστον για την ώρα. Για να λέμε και την αλήθεια, εκ του αποτελέσματος, φαίνεται να βγαίνει το πλάνο της ομάδας. Υπάρχει περισσότερη ανάγκη στις άλλες θέσεις που τέθηκαν για ενίσχυση και προς εκείνες θα έχει την προσοχή της η ομάδα προγραμματισμού μέχρι το τέλος της μεταγραφικής.
