Ξεκινούμε το κείμενο με τις απαιτούμενες παραδοχές.
Η ομάδα μας φέτος ίσως είναι η καλύτερη ποιοτικά ομάδα του πρωταθλήματος. Ιδιαίτερα αν την συγκρίνεις με την περσινή ομάδα, αυτό που έγινε από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα είναι ποδοσφαιρικός άθλος. Η ομάδα προγραμματισμού και το τεχνικό επιτελείο είναι ολοφάνερο και στον μεγαλύτερο επικριτή και αντίπαλο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ πώς έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά και γι’αυτό τους βγάζουμε το καπέλο.
Γράφουμε όμως αυτό το άρθρο, μετά μάλιστα από την πολύ σημαντική νίκη αλλά και εμφάνιση υπεροχής απέναντι στην Ανόρθωση. Γιατί δεν ικανοποιούμαστε με αυτό που βλέπουμε. Γιατί ξέρουμε τι θα μπορούσαμε να δούμε με 1-2 προσθήκες.
Η ομάδα φωνάζει πως έχει ανάγκη στο τελείωμα των φάσεων. Σήμερα για άλλη μια φορά η ομάδα ήταν δημιουργική, είχε κατοχή, είχε passing game, είχε εξαιρετικά δεμένη άμυνα, αλλά δεν μπορούσε να βάλει την μπάλα στο πλεκτό. Δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία η απουσία του Μποτεάκ μιάς και το πρόβλημα υπήρχε από την αρχή της σεζόν. Δυστοκία στο τέλειωμα των φάσεων και στο σκοράρισμα.
Είναι αποδεκτό και θεμιτό να εμπιστευτούμε το ρόστερ μας. Να κάνουμε εσωτερικές μεταγραφές από παίκτες που δεν πήραν αρκετό χρόνο συμμετοχής. Όμως δεν μπορεί να μην βρίσκουμε παίκτες διαφοράς για τις θέσεις που έχουμε ανάγκη.
Είναι κρίμα να μην εμπλουτίσεις αυτήν την ομάδα με αυτό που χρειάζεται ώστε να απογειωθεί πραγματικά. Και τότε… sky is the limit.
