Έχουν απομείνει 11 αγωνιστικές για το τέλος του πρωταθλήματος. Διακυβέυονται μέσα στους επόμενους δυόμιση μήνες 33 ολόκληροι βαθμοί, οι διαφορές είναι ρευστές και τίποτα δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να θεωρηθεί σίγουρο για κανέναν.
Αυτό θα πρέπει να το βάλουμε όλοι καλά στο μυαλό μας και όσο κι αν τα αποτελέσματα της τελευταίας αγωνσιτικής έφεραν ευφορία στις τάξεις της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ενδεχομένως να είναι καλύτερο να τιθασέυσουμε λίγο τον ενθουσιασμό μας και να μην παρασυρόμαστε.
Εξάλλου αυτό που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες μοιάζει λίγο με Σκωτσέζικο ντους. Από τον προβληματισμό για την ήττα από τον Απόλλωνα και την ισοπαλία με την Πάφο, στην υπέρμετρη αισιοδοξία μετά τις νίκες επί της Ανόρθωσης και της Δόξας, μετά ξανά στην πτώση της ψυχολογίας μας μετά τις ατυχίες με Εθνικό και ΑΕΛ και τώρα είμαστε ξανά ανεβασμένοι ύστερα από την τριάρα επί της Ένωσης.
Το πρωτάθλημα ουσιαστικά τώρα αρχίζει και όλες οι ομάδες μπαίνουν σε αυτό το τελευταίο στάδιο με απαιτήσεις. Η υπόθεση τίτλος είναι ίσως υπόθεση για τέσσερις ωστόσο είναι και η προσπάθεια εξασφάλισης θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη και γι’ αυτήν θα παλέψουν πολύ η ΑΕΚ και η ΑΕΛ (αν καταφέρει να διατηρηθεί στην εξάδα).
Από την άλλη βέβαια είναι παραδεκτό ότι υπάρχει επαρκές δείγμα για την ποιότητα, τη σταθερότητα και τη δυναμική των ομάδων πριν μπούμε στα πλέι-οφ και ενδεχομένως σε ότι αφορά αυτά τα στοιχεία η ΟΜΟΝΟΙΑ να έχει το πλεονέκτημα όμως μας έχει αποδείξει η χρονιά φέτος ότι όλα αλλάζουν από εβδομάδα σε εβδομάδα.
Γι’ αυτό βλέπουμε το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Το επόμενο ματς έχει μία διαφορετική σημασία ως εκ της φύσεως του ωστόσο δεν θα έχει καμία διαφορά με τα προγηούμενα ή αυτά που θα ακολουθήσουν σε ότι έχει να κάνει με τους στόχους μας.
