Είχαν όλοι τη συμβολή τους στην μεγάλη νίκη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ χθες βράδυ. Όπως είπε κι ο Μπεργκ, δεν μπορεί να ξεχωρίσει κάποιος από τον χθεσινοβραδινό θρίαμβο. Όσοι αγωνίστηκαν έδωσαν τα πάντα και από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό φάνηκε η δίψα τους για την επιτυχία.
Ήταν ένα ντέρμπι που θύμισε τους αγώνες των προηγούμενων ετών, με αντιστραμμένους όμως τους ρόλους. Φαινόταν δηλαδή η ομάδα που ήταν ανώτερη στο γήπεδο και αυτή που είχε δευτερεύοντα ρόλο.
Η ανωτερότητα μας αυτή ήταν σίγουρα απότοκο σίγουρα της ατομικής ποιότητας των παικτών μας οι οποίοι ψες έδεσαν μεταξύ τους και παρουσίασαν την εικόνα που είδαμε. Ήταν αυτό που περιμέναμε για πολύ καιρό από την ΟΜΟΝΟΙΑ και το ψεσινό μας έκανε ιδιαίτερα χαρούμενους.
Η εικόνα ωστόσο του αγώνα είχε κι οφείλετε σίγουρα και σε ακόμα έναν παράγοντα. Την ανυπαρξία του αντιπάλου μας. Ήταν ένα κλασικό ντέρμπι με έναν μόνο πρωταγωνιστή. Ουσιαστικά χθες βράδυ τους τελειώσαμε. Πατήσαμε στους ώμους τους για να ανέβουμε και τους βουλιάξαμε. Η παραδοχή Μακάρθι μετά τον αγώνα για την ανωτερότητα μας, τα λέει όλα.
Ήταν μία μαγική και μάγκικη εβδομάδα για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Νίκη επί του ΠΑΟΚ, νίκη επί του Αποελ και προχωράμε. Ο δρόμος απλώνεται μπροστά μας και φαίνεται πως αφήσαμε πίσω το παρελθόν.
Αφήσαμε τις κακές εμφανίσεις και τα ατυχή αποτελέσματα πίσω και μια αισιοδοξία κοιτάζουμε μπροστά και ψηλότερα.
