O Eλλαδίτης προπονητής, Γιάννης Αναστασίου, ο οποίος πέρασε κι από τον πάγκο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ παραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στην ιστοσελίδα Gazzetta.gr και έκανε μεταξύ άλλων εκτενή αναφορά στην παρουσία του στον πάγκο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τη σεζόν 2018/19.
O Γιάννης Αναστασίου δούλεψε στο τριφύλλι στην πρώτη σεζόν του Σταύρου Παπασταύρου, αναλαμβάνοντας τον Νοέμβριο και με την ομάδα σε δυσμενή θέση διαδεχόμενος τον Χουάν Κάρλος Ολίβα.
Αναφέρθηκε στην προσπάθειά του να ανεβάσει την ομάδα και να τη βάλει στο πρώτο γκρουπ των πλέι οφ, ενώ επανέλαβε ότι έφυγε λόγω διαφοράς φιλοσοφίας με τον νέο, τότε, τεχνικό διευθυντή, Νεόφυτο Λάρκου.
Αναλυτικά όσα είπε:
“Στην Ομόνοια όταν πήγα το πρωτάθλημα είχε 12 ομάδες είχε 22 παιχνίδια στη σεζόν, ήδη είχαν παιχθεί τα 7, είχε κάνει 5 ήττες με έναν νέο επενδυτή, έναν Ισπανό προπονητή κι έναν Ισπανό τεχνικό διευθυντή. Βρισκόταν σε δεινή θέση η ομάδα και θα ήταν δύσκολο να μπει στα Play-offs και θα ήταν μεγάλη ντροπή.
Όταν πήγα εκεί προσπάθησα να κάνω διαχείριση κι όχι τόσο τα στοιχεία που ήθελα. Η ομάδα είχε διαμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό, τον Ιανουάριο οι επιλογές ήταν συγκεκριμένες με τέσσερις παίκτες μόνο και προσπάθησα να οργανωθούμε γιατί αυτό ήταν το μεγάλο στοιχείο που έλειπε στην Ομόνοια. Ο καθένας έκανε ό,τι ήθελε στο παιχνίδι. Δεν συμβάδιζε η φιλοσοφία της ομάδας με αυτό που έδειχνε στο γήπεδο.
Ήρθαν κάποιες νίκες, πήρε ψυχολογία η ομάδα, άρχισε να πατάει καλύτερα και μετά είχαμε ως στόχο να μπούμε στην 6άδα. Υπήρχε απουσία κινήτρου από τους παίκτες γιατί πολλοί είχαν έρθει χωρίς πίεση. Τους είχαν πει από το καλοκαίρι ότι είναι πλάνο 3ετίας και αρκετοί παίκτες 32-33 ετών πηγαίνουν στην Κύπρο και παίρνοντας καλό μισθό δεν ήταν τόσο “πεινασμένοι”.
Κάπου εκεί άρχισα να αξιοποιώ παιδιά της ακαδημίας, από τη δεύτερη ομάδα και είναι ακόμα και τώρα κάποιοι βασικοί και από τους καλύτερους παίκτες και έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους.
Όταν άρχισε η ομάδα να πατάει καλύτερα προσπάθησα να αλλάξω λίγο τη νοοτροπία και να έχει η ομάδα έναν κυπριακό κορμό γιατί υπήρχαν 6-7 Κύπριοι παίκτες που είχαν στοιχεία, αλλά τους έλειπε η κατεύθυνση και οι εμπειρίες, κυρίως στους πιο μικρούς.
Τουλάχιστον σε θέμα νοοτροπίας, σε διάθεση και σε τεχνικά χαρακτηριστικά είχαν αυτά που χρειαζόταν η ομάδα. Απλά ήθελαν βοήθεια…
Η ομάδα τερμάτισε 5η για τα Play-offs που στην αρχή φάνταζε αρκετά δύσκολο όταν ξεκίνησα… Στα Play-offs έβγαιναν οι τέσσερις ομάδες, εμείς είχαμε 12 βαθμούς διαφορά από την 4η θέση. Προσπαθήσαμε στα πρώτα παιχνίδια, πήραμε κάποια αποτελέσματα όμως όσο περνούσαν τα ματς και δεν υπήρχε ο στόχος της Ευρώπης πλέον, αποφάσισα να δώσω την ευκαιρία στα νέα παιδιά, γιατί είπαμε με τον πρόεδρο τότε και τον τεχνικό διευθυντή για να χτίσει η ομάδα ενόψει της νέας χρονιάς γιατί τα παιδιά θα ήταν το μέλλον του κυπριακού ποδοσφαίρου αλλά και θα υπήρχε ένας κορμός για την Ομόνοια.
Είχαμε συμφωνήσει για ποιότητα παικτών ό,τι δεν μας κάνει στην ομάδα να φύγει. Πράγμα που έγινε. Τελείωσε η σεζόν, είχα ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο αλλά είχαμε διαφορά φιλοσοφίας με τον νέο τεχνικό διευθυντή και αποφασίσαμε από κοινού να λύσουμε φιλικά τη συνεργασία μας”.
