Όπως τέλειωσε την περσινή σεζόν η ΟΜΟΝΟΙΑ, έτσι ξεκίνησε την φετινή, δηλαδή με την κατάκτηση τροπαίου, κάνοντας ποδαρικό στη νέα αγωνιστική περίοδο με το “δεξί”.
Στο ίδιο γήπεδο, στην ίδια εστία, ο Φαμπιάνο θυμήθηκε αυτά που έκανε κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ πέρσι, απέκρουσε τρία πέναλτι χαρίζοντας στην ΟΜΟΝΟΙΑ το 17ο Σούπερ Καπ στην ιστορία της.
Στο αγωνιστικό κομμάτι η ΟΜΟΝΟΙΑ παρουσιάστηκε με αρκετές απούσιες και σχεδόν με άδειο πάγκο. Δεν αγωνίστηκε ο Μιξ αφού δεν είχε έρθει το πιστοποιοτικό, ενώ εκτός έμειναν οι Κούσουλος και Κίκο που αντιμετωπίζουν κάποιο τραυματισμό, αλλά και οι ποδοσφαιριστές που προσβλήθηκαν από τον ιό.
Δεν μπορούν να βγουν ιδιαίτερα συμπεράσματα από το χθεσινό παιχνίδι αφού η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε στα πόδια της τρία φιλικά, ενώ η Ανόρθωση δεν έπαιξε ούτε ένα και αυτό φάνηκε και μέσα στο γήπεδο, αφού το σύνολο του Χένινγκ Μπεργκ έδειχνε ότι ήταν πιο έτοιμο.
Είχε θετική εικόνα η ομάδα μας σε όλο το 90λεπτό, διατήρησε ρυθμό και κατοχή σε αρκετό διάστημα του αγώνα, ήταν κυρίαρχη στο γήπεδο και είχε έξι τελικές προσπάθειες. Αμυντικά η ΟΜΟΝΟΙΑ στάθηκε καλά και ουσιαστικά δεν κινδύνευσε παρά μόνο στο γκολ από την εμφανώς λιγότερο έτοιμη Ανόρθωση.
Απο το χθεσινοβραδινό παιχνίδι κρατάμε την πολύ καλή απόδοση του νεαρού Χαράλαμπου Χαραλάμπους στο πρώτο μέρος, ο οποίος μάλιστα έδωσε και την καταπληκτική πάσα στον Έρικ Μποτεάκ στην φάση που πέτυχε το πρώτο γκολ η ομάδα μας με τον Μάρκο Τσέποβιτς.
Επίσης βαρύνουσα ήταν και η παρουσία των έμπειρων Χούμποτσαν, Γιόρντι Γκόμεθ, Έρικ Μποτεάκ, οι οποίο έδειξαν με το “καλήμερα” ότι θα αποτελέσουν για ακόμη μια χρονιά την “ραχοκοκκαλιά” της ομάδας μας και θα προσπαθήσουν με την εμπειρία τους και την μπάλα που ξέρουν να την οδηγήσουν στις επιτυχίες.
Σε γενικές γραμμές και για τέτοια εποχή η ΟΜΟΝΟΙΑ ικανοποίησε τον κόσμο της, τόσο με την παρουσία της, όσο και με την κατάκτηση του τροπαίου και έδειξε στην πρόβα τζενεράλε και πριν τις αναμετρήσεις με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ να είναι σε πολύ καλό δρόμο αγωνιστικά.
