Είναι γεγονός πως από την αρχή της χρονιάς η ΟΜΟΝΟΙΑ παρουσιάζει δυσκολία στο να δημιουργήσει και να σκοράρει. Από τους 10 επίσημους αγώνες που έδωσε η ομάδα, στους πέντε έμεινε «άσφαιρη». Τα τέσσερα γκολ που σημειώσαμε απέναντι στην Ατβέρπ ήταν μία θετική παρένθεση όμως εκείνη η εξαιρετική βραδιά, από πλευράς ουσίας, δεν είχε συνέχεια.
Παίζει σίγουρα ρόλο ο τρόπος παιχνιδιού της ομάδας και το πόσο δημιουργική μπορεί να γίνει, έχει όμως να κάνει και με τον παίκτη που τοποθετείται στην κορυφή της επίθεσης. Ο Τσέποβιτς άρχισε καλά της χρονιά, έκανε εξαιρετική προετοιμασία, σκόραρε γκολ στα φιλικά όμως ο τραυματισμός του τον πήρε πίσω. Και όχι μόνο δεν σκοράρει αλλά και οι βοήθειες γενικότερα που δίνει στην ομάδα πρέπει να αυξηθούν.
Ο Κακουλλής δείχνει αυτή τη στιγμή η πιο αξιόπιστη λύση. Είναι επιθετικός με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Είναι παίκτης ο οποίος ενδεχομένως να ταιριάζει σε παιχνίδια με ομάδες οι οποίες μας παίζουν πιο ανοικτά. Έχει πετύχε δύο Ευρωπαϊκά τέρματα φέτος με Ατβρέρπ και Φλόρα.
Είναι και ο Ντούρις. Είδαμε προχτές τις αντιδράσεις του κόσμου και τη στήριξη που τυγχάνει από όλους παρά το δύσκολο αγωνιστικό διάστημα που πέρασε. Μακάρι το προχθεσινό παιχνίδι να αποτελέσει για τον ίδιο εφαλτήριο για καλύτερες παρουσίες στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Δεν είναι κακός παίκτης, δίνει μέσα στο παιχνίδι, όμως ποτέ δεν ήταν ο δεινός σκόρερ.
Ο Μπεργκ θα κληθεί να επιλέξει πoιον εκ των τριών θα τοποθετήσει στην κορυφή της επίθεσης στο παιχνίδι με τη Πάφο. Και με όσα είδαμε έως τώρα, αυτός που ίσως έχει τις λιγότερες πιθανότητες για να είναι στο αρχικό σχήμα είναι ο Τσέποβιτς.
