Σε άλλο ένα παιχνίδι, το 4ο στο πρωτάθλημα, η ομάδα φεύγει με σκυμμένο κεφάλι. Η χθεσινοβραδινή ήττα από την Ανόρθωση ήρθε να επιβεβαιώσει ξανά το γεγονός ότι η φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που απολαύσαμε προ διετίας, ούτε βεβαίως με την περσινή ομάδα των επιτυχιών, αυτή που δεν έχανε με τίποτα.
Αν μάλιστα δει κανείς τους συνολικούς αριθμούς που μας συνοδεύουν, από τον περασμένο Ιούλη μέχρι σήμερα, θα πάθει κατάθλιψη. Σε 19 παιχνίδια, από εκείνο το πρώτο μας επίσημο ματς με την Ανόρθωση για το Σούπερ Καπ, μετράμε 11 ήττες, 4 ισοπαλίες και 4 νίκες. Σύνολο γκολ… 15 στο ενεργητικό μας και παθητικό 28.
Χθες βράδυ η εικόνα ήταν πανομοιότυπη με προηγούμενα παιχνίδια. Μπήκαμε καλά στο γήπεδο, χωρίς όμως να μπορούμε να φτιάξουμε φάσεις, και από ένα σημείο και μετά χάσαμε το ρυθμό μας, δεχθήκαμε γκολ και δεν μπορέσαμε να αντιδράσουμε. Και όλα αυτά έχοντας απέναντι μας ήταν μία ομάδα η οποία δεν είχε κάτι ιδιαίτερο να παρουσιάσει.
Οι επιλογές του προπονητή μας, σε ακόμα ένα παιχνίδι ήταν εκτός λογικής. Αρχικά βλέποντας την εντεκάδα απορήσαμε για το γεγονός ότι επιλέγησαν οι ίδιοι που έπαιξαν απέναντι στην ΠΑΕΕΚ, με μοναδική αλλαγή τον Σέχου αντί του Χούμποτσαν. Ο Μπεργκ έκρινε ότι δεν έπρεπε να αλλάξει κάτι στο ημίχρονο, επιλογή η οποία εκ του αποτελέσματος και της εικόνας μας, φάνηκε λανθασμένη αφού όχι μόνο αδυνατούσαμε να γίνουμε απειλητικοί αλλά κινδυνέψαμε 3-4 φορές να δεχτούμε το δεύτερο γκολ.
Όσο για τη διαχείρηση του στο δεύτερο ημίχρονο, μόνο αυτός μπορεί να εξηγήσει τη λογική της αντικατάσταση των Μπασιρού και Σέχου για να ρίξει στο παιχνίδι τους Παναγιώτου και Ψάλτη, σε διαφορετικά σημεία του αγώνα, κι ενώ ήμασταν πίσω στο σκορ.
Είδαμε ξανά τον Ιγιάγι στον κεντρικό διάδρομο, θέση η οποία δεν του ταιριάζει ενώ έβαλε τον Παπουλή αριστερά στη μεσοεπιθετική γραμμή αντί στη θέση Νο. 10. Να σημειωθεί πως αυτές οι δύο αλλαγές έγιναν ταυτόχρονα αντί των Ζαχαρίου και Γκόμεθ.
Μέχρι την έξοδο του Γκόμεθ, ο Μιξ έπαιζε κόντα στον Τσέποβιτς, μπροστά από τους δύο κεντρώους, και ήταν άφαντος. Ακριβώς το ίδιο έπραξε ο Μπεργκ και στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι κόντρα στην ΠΑΕΕΚ. Δεν δικαιώθηκε για την επιλογή του. Μάλλον εκτέθηκε μόλις πήρε τον Μιξ δίπλα στον Μπασιρού, όταν και άρχισε ο Αμερικανός να παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες.
Ο Λέτσιακς αγνώριστος. Χωρίς ψυχολογία, με συνεχόμενες κακές επιλογές στο γήπεδο. Για τον Γκόμεθ τα είπαμε πολλές φορές. Πολύ μεγάλος παίκτης, όμως για όλους ο χρόνος είναι αμείλικτος, δεν θα έκανε εξαίρεση πάνω στον Ισπανό.
Ο Φαμπιάνο μας έσωσε από ευρεία ήττα. Ο Γιούστε έκανε σχετικά καλό παιχνίδι, το ίδιο και ο Λανγκ. Ο Ζαχαρίου έχει τον ενθουσιασμό, του λείπει όμως η ουσία ενώ το ίδιο ισχύει και για τον Λοϊζου.
Ο Τσέποβιτς σε ακόμα ένα παιχνίδι δεν τροφοδοτήθηκε και δεν μπόρεσε να τελειώσει φάσεις, ενώ δυσκολεύεται πολύ να μπει στη δημιουργία του παιχνιδιού.
Δεν χρησιμοποιήθηκε καθόλου ο Τζιωνής ενώ δεν έχουμε ακόμη καταλάβει το ρόλο του Ντούρις στην ομάδα.
Ο Μπεργκ είπε χθες βράδυ ότι έχει την ευθύνη για αυτό που η ομάδα παρουσιάζει. Άμα το λέει ο ίδιος, τι άλλο πρέπει να λεχθεί;
Η ομάδα παραπαίει και φαίνεται πως κάτι πρέπει να αλλάξει άμεσα. Είναι στην Κύπρο ο Παπασταύρου και είναι μία καλή ευκαιρία να γίνει αποτίμηση της κατάστασης, να παρθούν ψύχραιμες αποφάσεις για να μπορέσουμε να πάμε στην επόμενη μέρα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως για τον κόσμο, η περίοδος χάριτος έχει παρέλθει.
Έχουμε μπροστά μας το ματς με τη Βασιλεία, στη συνέχεια πάμε Δασάκι για το παιχνίδι με τον Εθνικό και ακολουθεί διακοπή λόγω Εθνικών.
