Ο παλαίμαχος άσος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, Βέσκο Μιχαήλοβιτς μίλησε στον Super Sport FM 104.0 και στην εκπομπή “Δώσε Πάσα” με τον Στέλιο Παπαμωϋσεως.
Πότε και από πού ξεκίνησες; «Όταν γεννήθηκα ήταν ακόμα η Γιουγκοσλαβία και ξεκίνησα εκεί στις ακαδημίες».
«Το βήμα ξεκίνησε ήδη από την ομάδα, ήταν κάθε χώρα ξεχωριστά και εγώ ήμουν μέρος της Σερβίας τότε. Ήμουν μέλος μιας πολύ δυνατής εθνικής τότε και το 1987 αυτή πήρε το παγκόσμιο στο Κ19 τότε, όμως δεν είχα συμμετοχή τότε στην εθνική γιατί έπαιζα στην Β’ κατηγορία».
«Δεν ήταν εύκολο τότε να γίνω ποδοσφαιριστής, όμως η αγάπη για το ποδόσφαιρο ήταν αυτό που με ώθησε να πάω και να παίξω ποδόσφαιρο επαγγελματικά».
«Τον δεύτερο χρόνο ήταν πολύ καλή χρονιά, βγήκα πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα με 22 γκολ. Άρχισαν κάποιες επαφές τότε με το ΑΠΟΕΛ, κάπου Μάρτη-Απρίλη του 1993 είχε έρθει ο Κουτσοκούμνης με τον Ζιβανάρη να με δουν σε ένα παιχνίδι και έβαλα και 4 γκολ σε αυτό το παιχνίδι. Υπέγραψα τα συμβόλαια και το καλοκαίρι μετακόμισα στην Κύπρο».
«Μετά αποφάσισαν να αλλάξουν τους ξένους τους στο ΑΠΟΕΛ. Έφυγα και πήγα στο Παραλίμνι, δεν ήθελα να φύγω από την Κύπρο, μου άρεσε και είχε γεννήσει και η γυναίκα μου. Ήθελα να αποδείξω ότι έκαναν λάθος που με έδιωξαν από το ΑΠΟΕΛ».
Για την Ανόρθωση: «Ήξερα ότι η Ανόρθωση είναι εξαιρετική ομάδα και ήθελα να πάω. Τότε ήταν με διαφορά η πιο οργανωμένη ομάδα. Την πρώτη χρονιά πήραμε πρωτάθλημα. Πήρα τρία πρωταθλήματα και ένα κύπελλο. Σίγουρα ξεχωρίζω αυτή τη χρονιά με το ντάμπλ και ήταν ιστορική χρονιά».
«Έληγε το 1999 το συμβόλαιο με την Ανόρθωση. Ήθελα αύξηση αλλά δεν τα βρήκαμε στο οικονομικό και πήγα στην Ομόνοια. ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια μου έκαναν την ίδια πρόταση. Από τη μια ήθελα να επιστρέψω στο ΑΠΟΕΛ, από την άλλη η Ομόνοια ήταν εξαιρετική ομάδα και θεώρησα ότι φεύγω από μια τεράστια ομάδα και πάω σε άλλη τεράστια ομάδα με ίδιους στόχους».
«Έκανα 6 χρόνια στην Ομόνοια. Ήταν γεμάτη η πρώτη χρονιά και ξεκίνησε άσχημα για μένα. Ήταν πρεμιέρα στο Τσίρειο με άσχημη ήττα. Στη συνέχεια ήμασταν δεύτεροι στο πρωτάθλημα. Δύο πρωταθλήματα και δύο κύπελλα στην Ομόνοια. Σύνολο στην Κύπρο 12 χρόνια, 12 τίτλους».
Με ποιόν παίκτη είχες καλύτερη συνεργασία στην Ανόρθωση: «Τότε ήταν ομαδάρα η Ανόρθωση. Την πρώτη χρονιά μόλις ήρθα ήταν ο Σίνισα, πολλές δυνατότητες. Μετά ήρθαν κι άλλοι παικταράδες και είχαμε άψογη συνεργασία. Και με τον Οκκά όπου του έδινες πάσα ήταν καταπληκτικός».
«Στην Ομόνοια με τον Ράουφμαν είχαμε εξαιρετική συνεργασία, πολύ καλός γκολτζής».
Το πιο όμορφο γκολ που θυμάσαι; «Αρκετά γκολ θυμάμαι και πολλά ήταν σημαντικά. Ένα πολύ σημαντικό ήταν με τον Ολυμπιακό που χάσαμε 2-1 και μας έδινε ελπίδες για πρόκριση. Και με την Ομόνοια τα 2 γκολ στον τελικό κυπέλλου. Πολλά τα γκολ…»
«Αν δεν κάνω λάθος έβαλα 146 γκολ στο πρωτάθλημα».
Για το κύπελλο με την ΕΝΠ κόντρα στον Απόλλωνα: «Ήταν ένα παιχνίδι που χάσαμε στο Τσίρειο 2-1 με το Παραλίμνι. Χάσαμε ένα παιχνίδι που δεν έπρεπε να χάσουμε από τον Απόλλωνα. Είχαμε ευκαιρίες, δοκάρια και δεν μπορώ να ξεχάσω την τελευταία φάση του αγώνα. Ο διαιτητής έδωσε φάουλ αντί πέναλτι και τελειώσαμε 0-0. Θυμάμαι αυτά τα παιχνίδια, είναι καθοριστικά».
Για τη σύγκριση του τότε με το τώρα: «Τώρα είναι πολύ πιο γρήγορο το ποδόσφαιρο, καλύτερη η οργάνωση. Οι παίκτες είναι όλοι δυνατοί, άλλαξαν πολλά πράγματα από τότε μέχρι σήμερα. Αυτοί που έχουν ταλέντο μπορούν να το δείξουν όμως με περισσότερη δύσκολη παρά τότε. Αν είχες ταλέντο ξεχώριζες εύκολα τότε».
