Απέδειξε για ακόμα μία φορά τη μοναδικότητα του ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Με την ομάδα του στην 7η θέση, με την ομάδα του να μην του έχει δώσει απολύτως τίποτα φέτος, θέλησε να είναι στο πλευρό της. Πήγε γήπεδο με μοναδικό οδηγό την αγάπη του για αυτήν και με την ελπίδα ότι έστω και στο φινάλε, θα του δώσει πίσω αυτή μία μικρή χαρά.
Παρά τις απανωτές φετινές απογοητεύσεις οι Ομονοιάτες κατέκλυσαν το ΓΣΠ, παραδίδοντας μαθήματα πίστης και αφοσίωσης. Και τι πήραν πίσω; Φαρμάκι. Ακόμα μία βραδιά ντροπής.
Σε αυτό τον κόσμο ποιος πρέπει να δώσει απαντήσεις; Όταν σε ρωτάνε τι πήγε λάθος, από σεβασμό και μόνο σε αυτό τον κόσμο, δίνεις μία απάντηση η οποία να είναι έστω στον ελάχιστο βαθμό επαρκής. Το… «έγιναν πολλά λάθη αλλά θα τα συζητήσουμε εσωτερικά», είναι επιεικώς ασεβές. Εκτός κι αν αυτή η απάντηση δίνεται διότι ούτε εσύ την γνωρίζεις.
Όσο για εσένα κύριε της διοίκησης που τα έβαλες χθες βράδυ με τον κόσμο, πρέπει να γνωρίζεις ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ ανήκει σε αυτόν στον οποίο εσύ σήκωσες το δάκτυλο. Στον κόσμο της. Δεν είναι δική σου. Και στον αγνό οπαδό κύριε της διοίκησης δεν λες ποτέ «αν δεν σου αρέσει φύγε» ούτε του λες να σκάσει.
Μάλλον το αντίστροφο έπρεπε να λεχθεί…