Οι πιθανότητες να προλάβουμε το… τρένο της εξάδας είναι όντως περιορισμένες. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι χρειαζόμαστε δύο νίκες στα εναπομείναντα παιχνίδια της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος αφού ακόμα κι αν τα καταφέρουμε κόντρα σε Άρη και Αποέλ, θα χρειαστούμε συνδιασμό αποτελεσμάτων στους υπολοιπους αγώνες.
Η Ανόρθωση με νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό κλειδώνει την εξάδα, το Αποέλ χρειάζεται έναν βαθμό στους 3 αγώνες που του απομένουν, οπότε η μοναδική μας ελπίδα είναι να μην μπορέσει η Πάφος να πάρει τους απαραίτητους βαθμούς στους αγώνες με Εθνικό, Δόξα και Άρη, όντας αυτή τη στιγμή έναν βαθμό πάνω από εμάς.
Γίνεται αντιληπτό πως είναι θέμα χρόνου να κλειδώσει και μαθηματικά η απουσία μας, για πρώτη φορά στην ιστορία μας, από το πρώτο γκρουπ.
Ότι κι αν γίνει ωστόσο η ζωή δεν σταματάει. Η ομάδα θα έχει ασφαλώς τον στόχο του κυπέλλου ενώ, θα το επαναλάβουμε ξανά, πρέπει από τώρα να αρχίσει δουλειά για την επόμενη χρονιά. Υπάρχουν ερωτήματα ενώπιον της διοίκησης που θα πρέπει εσωτερικά να απαντηθούν.
Τι θα γίνει με το μοντέλο λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος. Θα πάμε με Αθλητικό διευθυντή, θα πάμε με τεχνικό διευθυντή ή θα διατηρήσουμε την ισχύουσα κατάσταση, δηλαδή θα έχει εξολοκλήρου τις αποφάσεις ο προπονητής στα χέρια του;
Έχουμε καταλήξει στους ποδοσφαιριστές των οποίων τα συμβόλαια ολοκληρώνονται και δεν θα συνεχίσουν στην ομάδα; Αν γνωρίζουμε ήδη ποιοι δεν συνεχίζουν, άρχισαν οι διεργασίες για την εξέυρεση αυτών που θα τους αντικαταστήσουν;
Με τον προπονητή τι θα γίνει; Το συμβόλαιο του ολοκληρώνεται με το τέλος της χρονιάς. Μένει ή φεύγει ο Μπεργκ; Υπάρχουν στο τραπέζι ονόματα για τον αντικαταστάτη του, στην περίπτωση που ο Νορβηγός αποχωρήσει;
Είναι κεφάλαια τα οποία δείχνουν και είναι σήμερα ανοικτά. Ξαναλέμε πως, παρά την κακή χρονιά, ακόμα κι αν ο στόχος της Ευρώπης δεν επιτευχθεί, δεν θα τα βάψουμε μάυρα. Πρέπει να δούμε μπροστά και αν δεν έχουμε ξεκινήσει να το κάνουμε, ας αρχίσουμε.
