Σε ακόμα ένα κρίσιμο παιχνίδι η ΟΜΟΝΟΙΑ του Νιλ Λένον δήλωσε παρούσα. Επιβλητική στο «Αντώνης Παπαδόπουλος», ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο, αλλά και ουσιαστική στη διαχείρηση ενός τόσο δύσκολου αγώνα, η ΟΜΟΝΟΙΑ εμφανίστηκε ξανά με τον αέρα μίας ομάδας που φαινόταν απαλλαγμένη από κάθε άγχος, παρά την πίεση για το γεγονός ότι η κατάκτηση του τίτλου είναι επιβεβλημένη.
Αυτήν την ΟΜΟΝΟΙΑ χαίρεσαι να τη βλέπεις. Έχει ξεκάθαρο προσανατολισμό στον αγωνιστικό χώρο, παίζει χωρίς σκοπιμότητα θέλοντας να επιβάλει το δικό της ρυθμό και δικαιώνεται. Στα δύο παιχνίδια… κριτήρια, οι ποδοσφαιριστές αλλά και ο προπονητής μας μέχρι στιγμής παίρνουν πολύ υψηλό βαθμό. Η εμφάνιση στον επαναληπτικό με την ΑΕΛ ήταν κορυφαία, χθες βράδυ ωστόσο αυτό συνδυάστηκε και με την ουσία, τα γκολ δηλαδή.
Από όσα είδαμε χθες βράδυ, εντοπίζουμε τα κυριότερα. Η μεσοεπιθετική τριπλέτα πίσω από τον Μάταβς έβγαζε φωτιές. Με μπροστάρη τον Παπουλή και με άξιους συμπαραστάτες τους Λοϊζου και Λοβέρα, η ΟΜΟΝΟΙΑ επιτέθηκε με όλους τους τρόπους, δημιούργησε ευκαιρίες αλλά και πλειάδα προϋποθέσεων. Οι δύο εξ αυτών σκόραραν μάλιστα. Ένα εντυπωσιακό γκολ ο Παπουλής, ενώ στο δεύτερο μας τέρμα ο Ελλαδίτης έδωσε την Ασίστ στον Λοϊζου που ολοκλήρωσε εξαιρετικά μία προσπάθεια μπροστά σε δύο αμυνόμενους. Εντυπωσιακό παιχνίδι έκανε και ο Λοβέρα. Δεν θέλουμε να γίνουμε «ιερόσυλοι», όμως χθες βράδυ ο τρόπος με τον οποίο έδινε ώθηση στην ομάδα ο Αργεντινός, όταν έφτανε η μπάλα στα πόδια του, θύμισε κάτι από Νούνο.
Εξαιρετικό παιχνίδι έγινε και στο ανασταλτικό κομμάτι. Ο Μπασιρού συνέχισε στις υψηλές πτήσεις ενώ δίπλα του βρέθηκε ένας Μιξ που τα έκανε όλα. Ο Αμερικανός έκοψε, μοίρασε, έδωσε ηρεμία όταν χρειάστηκε. Το δίδυμο στο κέντρο ήταν εξαιρετικό.
Μεγάλο παιχνίδι έκανε στην άμυνα ο Γιούστε. Μέχρι τη στιγμή της αναγκαστικής αντικατάστασης του ήταν αδιαπέραστος ενώ ενέπνεε εμπιστοσύνη και με τη μπάλα στα πόδια. Καλή και η παρουσία του Λανγκ ο οποίος έδωσε και την απαραίτητη ταχύτητα όταν χρειάστηκε.
Σε ότι αφορά στους ακραίους αμυντικούς. Ο Λέτσιακς μπήκε πολύ δυναμικά στον αγώνα, ωστόσο από ένα σημείο και μετά δεν χρειάστηκε να συνεισφέρει ιδιαίτερα επιθετικά αφού το έργο αυτό ανέλαβαν εξ ολοκλήρου και με απόλυτη επιτυχία οι μεσοεπιθετικοί. Αμυντικά πάντως ήταν άψογος. Καλό παιχνίδι έκανε και ο Σέχου μέχρι τη στιγμή που αντικαταστάθηκε αφού φάνηκε να επηρεάζεται από την κούραση. Περιόρισε τον Ουάρντα ενώ επιθετικά ήταν όντως κάπως δυστακτικός στο να ανεβαίνει.
Χούμποτσαν, Ψάλτης, Κακουλλής, Χάμπος και Ζαχαρίου ήταν αυτοί που μπήκαν στο γήπεδο ως αλλαγές και έδωσαν βοήθειες στα σημεία του παιχνιδιού που πιεστήκαμε.
Έκανε πολύ μεγάλο παιχνίδι ο Φάμπι. Ο Βραζιλιάνος ανέκτησε, μαζί με όλη την ομάδα, τη ψυχολογία του, ήταν και πάλι πραγματικός βράχος μπροστά στο τέρμα του, έκανε τρομερές αποκρούσεις και η συμβολή του στο θετικό αποτέλεσμα ήταν καθοριστική.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα σε λήθαργο. Και αυτό που σήμερα παρουσιάζει μας κάνει αισιόδοξους όχι μόνο για την κατάκτηση του κυπέλλου, έτσι κι αλλιώς χθες βράδυ κάναμε καθοριστικό βήμα για είσοδο στον τελικό, αλλά για επιτυχίες στο μέλλον. Λέμε ξανά πως… επιτέλους έχουμε μπροστά μας μία ΟΜΟΝΟΙΑ την οποία απολαμβάνουμε και περιμένουμε πως και πως το επόμενο της παιχνίδι για να την χαρούμε.
