Ότι και να λέμε, όποια δικαιολογία κι αν ψάχνουμε να βρούμε, η αλήθεια είναι μία. Η Σέριφ ήταν καλύτερη μας στο γήπεδο, φάνηκε πιο έτοιμη και υπερτερούσε στα σημαντικά κομμάτια που έφεραν εν τέλη μία ήττα η οποία, όσο κι αν ο Λένον δεν την αναγνώρισε ως δίκαιη, ήρθε φυσιολογικά βάση της εικόνας του παιχνιδιού.
Κι αν κάποιος θελήσει να καταπιαστεί από ορισμένες σημαντικές ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν στον αγώνα, τότε μπορεί επίσης να θυμηθεί πως πέραν των τριών γκολ που δεχθήκαμε, η απειλή της Σέριφ ήταν διαρκής και έχασε κι αυτή πολλές και σημαντικές ευκαιρίες για να πετύχει περισσότερα τέρματα.
Η εμφάνιση της ομάδας ήταν κάτω του μετρίου, σε έναν αγώνα τον οποίο περιμέναμε πως και πως, και ο οποίος έδινε πάρα πολλά. Παρουσιαστήκαμε ανέτοιμοι αγωνιστικά αλλά και ψυχολογικά, ενώ κάποιος μπορεί να πει ότι εμφανιστήκαμε και κάπως αδιάβαστοι για τις απαιτήσεις ενός αγώνα απέναντι σε μία ομάδα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.
Ατομικά μόνο ο Χάμπος «επέπλευσε». Μεσοαμυντικά πάει καιρός να δούμε τόσο άσχημο παιχνίδι. Ο Λανγκ δεν πατούσε καθόλου καλά, έχασε τη φάση στο πρώτο γκολ, παραχώρησε το πέναλτι στο δεύτερο ενώ ο Μίλετιτς ήταν ο ποδοσφαιριστής ο οποίος δεν ζύγισε καλά τη φάση στο τρίτο. Από την τριάδα πίσω, ο Νικόλας ήταν αυτός που προσπάθησε κάπως.
Οι ακραίοι φουλ-μπακ Λέτσιακς και Μάθιους αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα απέναντι στους ταχύτατους παίκτες της Σέριφ ενώ ούτε επιθετικά μπόρεσαν να συνεισφέρουν ιδιαίτερα.
Στο κέντρο ήμασταν πραγματικά άδειοι. Ο Κασάμα φάνηκε παντελώς ανέτοιμος. Δεν ακολουθούσε τις φάσεις ενώ και με τη μπάλα στα πόδια φορτώθηκε από την αρχή με λάθη και ήταν φανερό πως έπαιζε χωρίς ψυχολογία. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να αναγκαστεί ο Μιξ να τρέχει, όμως είχε το σοβαρό μειονέκτημα της ταχύτητας απέναντι στους πολύ γρήγορους αντίπαλους του.
Μπροστά οι δύο που επιλέγηκαν, Μπρούνο και Μπάρκερ, λίγες φορές τροφοδοτήθηκαν. Δεν μπόρεσαν να συνδυαστούν ενώ ούτε τους παρουσιάστηκε η δυνατότητα να εκμεταλλευτούν το στοιχείο που τους διακρίνει που είναι η ταχύτητα, παίζοντας στους ανοικτούς χώρους. Διότι πολύ απλά δεν υπήρχαν.
Οι αλλαγές του Λένον στο δεύτερο μέρος άλλαξαν κάπως την εικόνα μας. Ιδιαίτερα η είσοδος του Μπέζους έδωσε περισσότερο όγκο μεσοεπιθετικά ενώ και ο Ανσαριφάρντ έκανε προσπάθεια στον χρόνο που αγωνίστηκε.
Έπαιξαν επίσης Κούσουλος και Παπουλής, με τον πρώτο μάλιστα να συμμετέχει στο γκολ που πετύχαμε και το οποίο ακυρώθηκε ως οφσάιντ.
Θεωρητικά το χθεσινοβραδινό παιχνίδι ήταν αυτό στο οποίο είχαμε τις περισσότερες πιθανότητες για νίκη. Και γνωρίσαμε βαριά ήττα. Οπότε πλέον λίγα πράγματα μπορούμε να περιμένουμε στον όμιλο, έχοντας μπροστά μας 4 παιχνίδια με Σοσιεδάδ και Μάντσεστερ μέχρι το τελευταίο στη Μολδαβία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το βράδυ χθες μας βρήκε απογοητευμένους. Το τελικό σκορ, η προσπάθεια της ομάδας αλλά και η διαχείρηση που έγινε σε έναν αγώνα που περιμέναμε όλοι εβδομάδες, έστειλαν τον κόσμο σπίτι γεμάτο στεναχώρια.
Και μέσα σε όλα αυτά ήρθε και ο τραυματισμός του Φαμπιάνο αλλά και η απερισκεψία ενός οπαδού στη Δυτική και η ολιγόλεπτη διακοπή η οποία σαφώς και θα επιφέρει τιμωρία.
Τώρα χρόνος πάντως δεν υπάρχει. Έχουμε μπροστά μας ένα διήμερο προετοιμασίας για το ντέρμπι στο πρωτάθλημα με τον Απόλλωνα.
