Τα πάντα, όπως φάνηκε, είχαν να κάνουν με τις επιλογές του Γιανίκ Φερέρα χθες βράδυ. Ο Βέλγος επέλεξε να τοποθετήσει ένα σχήμα στο γήπεδο το οποίο μόνο στο δικό του μυαλό είχε λογική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το γεγονός ότι είδαμε στο δεξί άκρο, για πρώτη φορά, τους Κακουλλή και Ψάλτη. Και όπως είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό, το όποιο «πείραμα» θέλει τον χρόνο του και τις… δοκιμές του πρώτα για να πετύχει.
Είδαμε τον Μπέζους ο οποίος σε ακόμα ένα ματς παρουσιάζεται ανέτοιμος. Μάλιστα το αμέσως προηγούμενο του ήταν εκείνο με τον Άρη στο οποίο η παρουσία του ήταν ξανά κάτω του μετρίου. Ο ντεφορμέ Λέτσιακς βρήκε και πάλι θέση στην εντεκάδα με τον εξαιρετικό Κίτσο μάλιστα να μην αγωνίζεται χθες ούτε λεπτό.
Παρά το γεγονός ότι ο Γιούστε ήταν έτοιμος δεν επιλέγηκε στην εντεκάδα κι ενώ όλοι γνωρίζουμε πως ο Ισπανός αποτελεί τον εγκέφαλο της αμυντικής μας γραμμής. Στο τέλος ο Φερέρα αναγκάστηκε να τον χρησιμοποιήσει, μετά την κόκκινη.
Ο Λανγκ έδειξε σε ακόμα ένα ματς ότι αποτελεί ωρολογιακή βόμβα στο γήπεδο. Σωρεία λαθών, σε πολλούς αγώνες κι ακόμα συνεχίζει. Χθες η κόκκινη κάρτα που δέχθηκε ήταν παιδική και βεβαίως καθοριστική.
Ο Κασάμα ακόμη προσπαθεί να δικαιολογήσει τα λεφτά που δαπανήθηκαν για να έρθει στο Γέρι. Εκτός τόπου και χρόνου με ή χωρίς τη μπάλα.
Προσπάθουμε μάλιστα να βρούμε κάποια λογική εξήγηση για το γεγονός ότι ο Χάμπος έμεινε χθες εκτός εντεκάδας. Ή γιατί ο Λοϊζος, ίσως ο μοναδικός καθαρόαιμος εξτρέμ στο ρόστερ μας, άφησε τη θέση του στον Κακουλλή. Μάλιστα μόλις μπήκε στο γήπεδο έκανε 1-2 «νεκατώματα» και πήγαμε να δημιουργήσουμε φάσεις.
Αν ο Φερέρα έκανε αυτές τις επιλογές με βάση τα όσα βλέπει στις προπονήσεις, έτσι μας είπε την τελευταία φορά, τότε έχουμε θέμα.
Μία ομάδα ανέτοιμη, από κάθε άποψη, για αυτό το παιχνίδι και ένα προπονητής ο οποίος είπε ότι σχεδίασε πλάνο, πλάνο στο γήπεδο δεν φάνηκε, ανέλαβε την ευθύνη όμως βάση των λεγόμενων του το φτέξιμο το έριξε στους παίκτες του.
Η εμφάνιση μας ήταν τραγική, το αποτέλεσμα όπως ήρθε ήταν δίκαιο και τώρα η ομάδα μάλλον είναι πίσω που πρέπει να δει και όχι, όπως είθισται να λέγεται, μπροστά. Να εντοπίσει δηλαδή όλα εκείνα τα λάθη που έγιναν όχι φέτος το καλοκαίρι, αλλά τα τελευταία δύο καλοκαίρια για να φτάσουμε σήμερα να βλέπουμε στο γήπεδο ένα ερείπιο.
