Η ήττα που γνώρισε η ομάδα μας την περασμένη Παρασκευή κόντρα στην ΑΕΚ ήταν η 7η σε 15 παιχνίδια και η 6η σε παιχνίδια μακριά από το ΓΣΠ.
Μετά τον διασυρμό από τον Αποέλ όλοι περίμεναν ένα ξέσπασμα ή τουλάχιστον ένα καλό αποτέλεσμα κόντρα σε ένα μεγάλο αντίπαλο, αντί αυτού όμως είδαν μια από τα ίδια από την ομάδα μας, να προηγείται στο παιχνίδι και στο τέλος να το χάνει από τα δικά της λάθη και με τον Γιανίκ Φερέρα να δείχνει να μην μπορεί να αλλάξει πράγματα.
Εκεί που όλοι μας πιστέψαμε ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ μπορεί να “χτίσει” έστω και τώρα ένα καλό σερί και να πλασαριστεί για τα καλά στην πρώτη εξάδα, ήρθε αυτή η ήττα από την ΑΕΚ, για να φέρει εκ νέου την απογοήτευση και να πυκνώσει ξανά τα μαύρα σύννεφα πάνω από το “Ηλίας Πούλλος”, με τους οπαδούς δικαιολογημένα να ρίχνουν ευθύνες στους πάντες.
Ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑ φωνάζει και όχι άδικα για τα λάθη και τις παραλείψεις που έγιναν από την αρχή της σεζόν, άλλωστε οι λάθος επιλογές φαίνεται ότι στοιχίζουν της ομάδας μας και αυτό φαίνεται και από τα αποτελέσματα, γιατί, μια ομάδα που θέλει να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πρωτάθλημα, οι επτά ήττες σε 15 ματς, φανερώνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι κάτι δεν λειτουργεί καλά είτε εντός, είτε εκτός γηπέδου.
Η ουσία πάντως μέσα σε όλα αυτά είναι ότι άλλη μια χρονιά η δεύτερη στην σειρά έχειι χαθεί σε ό,τι αφορά το πρωτάθλημα, η μοναδική ελπίδα πλέον για διάκριση είναι το κύπελλο αλλά θα πρέπει να αλλάξουν πάρα πολλά πράγματα στην ομάδα για να μπορέσει να φτάσει στην κατάκτηση του.
Όπως και να έχουν τα πράγματα ο αγωνιστικός κατήφορος της ομάδας μας που φαίνεται να μην έχει σταματημό ναι ανησυχεί άπαντες, όμως αυτό που ανησυχεί περισσότερο είναι η σιγή ιχθύος από πλευράς Διοίκησης και η απάθεια που υπάρχει λες και δεν συμβαίνει το παραμικρό.
