Δεν ήταν αρκετή η προσπάθεια που έγινε στον αγώνα με την Πάφο. Τις δυσκολίες τις γνωρίζαμε εξ αρχής. Επρόκειτο για ένα πολύ απαιτητικό ματς, απέναντι σε μια ομάδα διεκδικήτρια του τίτλου, μία ομάδα η οποία μας κέρδισε στον πρώτο γύρο με το καθαρό 3-0.
Ήταν ένας και μοναδικός ο στόχος χθες βράδυ, η νίκη, δυστυχώς όμως δεν τα καταφέραμε. Ο Φερέρα προσπάθησε να προσαρμόσει την ομάδα με βάση τις ανάγκες για του παιχνιδιού.
Έδωσε στον Κούσουλο την ευθύνη της αναχαίτισης, ο Κασάμα έπρεπε να ενώσει την άμυνα με την επίθεση, ο Μπέζους να δώσει το έξυπνο κάθετο παιχνίδι, ενώ θέλησε να δώσει ταχύτητα επιθετικά με τους Κακουλλή, Μπρούνο και Κίτσο.
Αμυντικά μπορέσαμε να περιορίσουμε την αντίπαλο, επιθετικά ωστόσο υστερήσαμε. Το καλύτερο μας διάστημα ήταν στο πρώτο κομμάτι του παιχνιδιού με τον Ανδρόνικο μπροστά, οταν όμως αντικαταστάθηκε αναγκαστικά δεν μπορέσαμε να δημιουργήσουμε κάτι ιδιαίτερο.
Αυτό εντόπισε άλλωστε και αυτό ανέφερε μετά τον αγώνα ο Φερέρα. Η επαναφορά του Γιούστε στην άμυνα λειτούργησε, δεν έλειψαν ωστόσο τα λάθη από τον Λανγκ αλλά και τον Λετσιακς, λάθη που θα μπορούσαν να μας είχαν στοιχίσει.
Η επιστροφή του Φαμπιανο συνοδεύτηκε με κάποια σημαντικές και συνάμα δύσκολες επεμβάσεις και είναι από τα θετικά που κρατάμε από τον αγώνα.
Σε ότι αφορά στις κινήσεις του Φερέρα από τον πάγκο, η αλλαγή του Κίτσου ήταν μάλλον λανθασμένη. Θα ήταν προτιμότερο να αποσύρει τον ασταθή Λετσιακς και να πάρει τον μικρό στη φυσική του θέση. Ο Μπασιρου έδωσε περισσότερα από τον Κασάμα από την ώρα που μπήκε, ο Λοΐζος είχε κάποιες προσπάθειες που έμειναν ανολοκλήρωτες, ο Χάμπος έδωσε μεν ενέργεια στον κεντρικό διάδρομο, επιθετικά όμως τίποτα ιδιαίτερο. Δεν φάνηκε καθόλου ο Καρίμ που πέρασε στη θέση του Ανδρονίκου.
Δεν ήταν αποτέλεσμα που επιθυμούσαμε η ισοπαλία, μας κρατάει μακριά από τη θέση της Ευρώπης που κατέχει σήμερα η Πάφος, ομως πρέπει να δούμε μπροστά.
Ακολουθει το πολύ σημαντικό ντέρμπι στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» την ερχόμενη Πέμπτη.
