Κανείς δεν ενθουσιάστηκε από τις συνεχόμενες νίκες. Νιώσαμε σίγουρα καλά, βλέποντας την ομάδα να δείχνει σημαδια ανάκαμψης όμως το γνωρίζαμε και το αναφέραμε πως, για να μπορέσουμε να κυνηγήσουμε τις όποιες πιθανότητες έχουμε για επιστροφή στο πρωτάθλημα, έπρεπε να ενισχυθούμε. Μεσοεπιθετικά ήρθε ο Τατζούρι Σράντι για να δώσει το κάτι παραπάνω όμως μεσοαμυντικά δεν βλέπουμε κάποια πρόθεση να γίνει κίνηση.
Θα επαναλάβουμε κάτι που γράψαμε πρόσφατα. Το μηδέν παθητικό στους τελευταίους αγώνες ήταν απλά το καμουφλαζ στις μεσοαμυντικές μας αδυναμίες. Και δεν το λέμε τώρα που ήρθε η ήττα, κάναμε σχετική αναφορά λίγο πριν ανοίξει το μεταγραφικό παράθυρο.
Η ομάδα εμφανέστατα χρειαζόταν κάτι καλύτερο στην αμυντική της γραμμή. Και δεν φτάνουν οι αδυναμίες μας, ο Φερέρα έχει παραγκωνίσει τον Παναγιώτου δίνει ελάχιστο χρόνο στον Γιούστε και εμπιστεύεται τους Λανγκ και Μίλετιτς οι οποίοι δεν είναι και οι πιο σταθεροί παίκτες στο γήπεδο. Κι όμως, η απόφαση (αν αυτό είναι οριστικό) να μην προβούμε σε προσθήκη στη συγκεκριμένη θέση στοιχίζει και θα συνεχίσει να στοιχίζει. Το προβλέπουμε και μακάρι να διαψευστούμε.
Είμαστε σήμερα μία εβδομάδα πριν το κλείσιμο του μεταγραφικού παράθυρου, η χθεσινοβραδινή ήττα ήρθε να μας προσγειώσει ανώμαλα και να… εκτροχιάσει τα όνειρα μας για κάτι καλό και φαίνεται ότι πορευόμαστε με το υλικό που είναι ήδη στην ομάδα.
