«Μόνος στες τουρτζιές για 30 λεπτά μαζί σου☘️☘️☘️»
Αποφάσισα που λέτε να ταξιδέψω στο Μπακού, για να δω το ματς Αράζ – Ομόνοια. Μεγάλη απόφαση, εκ των υστέρων.
Ξεκίνησα τρεις μέρες πριν το ματς, μετά που ξεκουράστηκα από το Κουταϊση, ήτοι Δευτέρα 04/08/25 την διαδικασία.
Δεν μπορούσα όμως να ταξιδέψω πριν την Πέμπτη λόγω σοβαρής υποχρέωσης.
Πέμπτη πρωί λοιπόν, την μέρα του ματς…
Ψάχνωντας στα διάφορα ταξιδιωτικά sites, η μοναδική μου διέξοδος για το ταξίδι θα ήταν μέσω κατεχομένων, προς Κωνσταντινούπολη και μετά Μπακού.
Το σκέφτηκα πολλές ώρες.
Που θα πάεις μόνος σου;
Αν πάθεις κάτι, ποιός θα γυρίσει να σε δει;
Εν να πάεις μες στο στόμα του λύκου;
Και άλλες πολλές αρνητικές σκέψεις…
Που την άλλη όμως …☘️☘️☘️
Πήγα στο φιλικό με την ΑΕΚ στην Αθήνα.
Πήγα με την Τορπέτο στο Κουταίσι.
Εντάξει θα πεις. Απ´ευθείας πτήσεις, εύκολες χώρες.
Εν μέσω σκέψεων τα εισιτήρια για Μπακού ήταν ήδη στα χέρια μου μέσω Booking
Τηλεφώνημα στον Χριστόδουλο του ταξιδιωτικού γραφείου Skylab, τον πνευματικό μου σε θέματα τουρισμού, και παντογνώστη σε ότι πετάει, σε ότι προσφέρει διαμονή και σε ότι ξεκινά από Τουρ – και καταλήγει σε – ισμό.
Α, και κολλητό του Σαββή του βόλλευ
Ρίκκος – ρε έκοψα εισιτήριο μέσω κατεχομένων με κάποια Ajet. Τύμπου – Κωνσταντινούπολη – Μπακού.
Χριστόδουλος – χμμ…
Ρίκκος – τι χμμ ρε. Μίλα..
Χριστόδουλος – βίζα έφκαλες;
Ο πρώτος κρύος ίδρωτας και το πρώτο ρίγος ήρτε..
Ξεκίνημα για ανακάλυψη της τασσιηνόπιττας.
Α, σόρρυ, της έκδοσης βίζας για το Αζερμπαιζάν.
Χρειάζεται τρείς μέρες η έκδοση βίζας.
Ού γμτ, εκάτσαμε πάνω
Πάντα όμως και παντού, υπάρχουν τα γνωστά «παραθυράκια».
Επίσπευση
Επέστρεψε το πρώτο χαμόγελο.
Ξανά στο site της ASAN VISA.
Σε τούτο πρέπει να ομολογήσω ότι οι βοήθειες του φίλου μας του ChatGPT ανεκτίμητες
Η βίζα μου ήρθε ακριβώς στις 3 ώρες, όπως υποσχέθηκε το ΥΠΕΞ του Αζερμπαιζάν και μετά που τσίμπησε και 64.40€
Επόμενο βήμα το check in.
24 ώρες πριν την πτήση λέει.
Τετάρτη η ώρα 09:05, 24 ώρες πριν την πτήση, σουστός λυγιστός μπροστά στο κομπιούτερ για check in.
Αριθμός κράτησης, επιθέτο, και είμαστε μέσα.
Αριθμός διαβατηρίου, ημερομηνία γέννησης, όνομα, επίθετο, ημερομηνία λήξης διαβατηρίου, χώρα έκδοσης διαβατηρίου…. Χώρα έκδοσης διαβατηρίου…
Δεν μας βγάλει πουθενά Cyprus.
Από την Cuba, η επόμενη επιλογή είναι η Czech Republic.
Βρε αμάν, βρε ζαμάν, εχάσαν μας την Cyprus που τα check in. Εν κανεί που μας επιάσαν την μισή.
Να βάλω τα νησιά Βανουάτου, εις περίπτωση που με συλλάβουν για ψευδορκία, τουλάχιστον να με απελάσουν σε ωραίο τόπο
Τηλεφώνημα ξανα στον παντογνώστη.
Βάλε Greece τζαί σίκκιμε. Έτο που εχρειάστηκε τζαί η μητέρα πατρίδα μια φορά γμτ …
Γίνεται το πρώτο check in. Φεύγω από την κατεχώμενη Τύμπου στις 09:15 την Πέμπτη . Ενδιάμεσος σταθμός Κωνσταντινούπολη όπου έχω 2,30 ώρες αναμονή.
Πολλά καλός χρόνος. Φαί, ξεκούραση, τουαλέττα…
Η ώρα 13:25, 24 ώρες πριν το connection flight Κωνσταντινούπολη- Μπακού, αδύνατον να με αφήσει να κάμω το δεύτερο check in.
Εφιάλτης σωστός.
Η συνωμοσία στο γραφείο έλεγε ότι με αφήσαν ξεπίτηδες να κάνω το πρώτο, να πάω ως την Κωνσταντινούπολη, να με συλλάβουν και να με ρίξουν στα μπουτρούμια όπως είδαμε σε τόσα έργα.
Δεύτερο σικκιμέ. Θα πάω ως την Τύμπου, τζαί θα τους ψυχολογήσω τζιαμέ..
05:30 το πρωί της Πέμπτης ξεκίνησα με βάρκα την ελπίδα, και μία Pokka black no sugar (Μούδουρε) για το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Μάλλον η μοναδική ελπίδα ήταν ότι στα μπουτρούμια μετά το κυρίως πιάτο θα προσφέρετο μπακλαβάς ως επιδόρπιο
Φτάνω στο αεροδρόμιο, σταθμεύω στο καλυμένο χώρο του αεροδρομίου, κατεβαίνω σκάλες, ανεβαίνω ασανσέρ και βρίσκομαι στη Ajet airlines (η wizz είναι βασιλική αεροπορική μπροστά τους).
Πάω ολόισια στη κοπέλλα της δίνω το διαβατήριο μου και ξεκινώ να της εξηγώ πως έχουν τα πραμ…… μου δίνει και τα δύο boarding passes με χαμόγελο και μου ευχεται καλό ταξίδι και με τη νίκη. (Είπα της εγώ προηγουμένως που πάω☘️).
Πάω μέσα, άνετα 2 ώρες θα περιμένω. Καφεδάκι, σαντουιτσάκι και scrolling.
Ανακοίνωση : 1 ώρα καθυστέρηση.
Εν πειράζει , αφού στην Κωνσταντινούπολη έχω 2,30 ώρες. Όντως, στις 10:30 εφύαμε.
(Εγγλέζοι⌚️)
Φτάνουμε και έχω μόνο μια ώρα μπροστά μου.
Ένα γλήορο κατούρημα και στην επιστροφή τρώμε τον μπακλαβά
Φτάνω τρέχοντας στο gate 508A. Κάτι μουρμουρούν στα τούρκικα.
Να μιλήσω, να σιωπήσω;;;
Μα αφού βιάζουμε για το Μπακού να δω την σσιηλάκκα…
Hello, how are you? The flight for Baku is here?
Yes but its 2 hours delay.
Φτουυυυ….
Σίκκιμε, θα καρτερώ.
Ειδοποίησα και τον Σαββή τον σκίπη να μην με περιμένουν στο δρόμο όπως εξηγηθήκαμε και θα έπιανα ταξί.
Χρειάστηκε να επιστρατεύσω όλα μου τα μαθηματικά και την σύμβουλο ❤️ μου επί παντός επιστητού στη Κύπρο για τα ωράρια. Θα έχανα περίπου 20-30 λεπτά.
Ρε, τζαί τους πανηγυρισμούς του 1-0 που θα εδέρναμε, έθελα να είμαι τζιαμέ
Ήρτε η ώρα η καλή επιτέλους, και βλέπω turkish airlines. Το τι απέγινε η Ajet, κανένας δεν ξέρει.
Απογειωνόμαστε και ο πιλότος μας ανακοινώνει 3 ώρες και 10 λεπτά πτήση, 20 λεπτά παραπάνω. Λογικά θα μας περνούσε από το Nagorno Karabakh η το Diyarbakir να μας δείξουν και εκείνα τα κατορθώματα τους.
Απαράδεχτοι…
Του Ρίκκου Καζακαίου
