Τις λεγόμενες «τηλεοπτικές κάρτες» δεν τις χρειάζεται ούτε η ΟΜΟΝΟΙΑ ούτε το ίδιο το κυπριακό ποδόσφαιρο. Η ομάδα οφείλει να υψώσει φωνή και να αντιδράσει όσο είναι ακόμη νωρίς, πριν οι διαιτητικές αποφάσεις αρχίσουν να δημιουργούν τετελεσμένα.
Το παράδειγμα στο Δασάκι είναι χαρακτηριστικό. Στο 38ο λεπτό, το σκληρό μαρκάρισμα του Οφόρι πάνω στον Ντιουνκού τιμωρήθηκε απλώς με κίτρινη κάρτα από τον Χρυσοβαλάντη Θεουλή, ενώ ο VAR Μενέλαος Αντωνίου δεν τον κάλεσε ποτέ για επανεξέταση. Όλοι οι αναλυτές διαιτησίας συμφώνησαν ότι η φάση ήταν για καθαρή κόκκινη, πλην όμως η μόνη φωνή που είχε σημασία μέσα στο γήπεδο σιώπησε.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η μία φάση. Είναι η γενικότερη εικόνα. Το πρωτάθλημα μόλις άρχισε και ήδη ακούγονται έντονα παράπονα από πολλές πλευρές για την διαιτησία. Κι ενώ οι ομάδες έχουν τα παράπονα τους, η Ομοσπονδία σπεύδει να δηλώσει στήριξη στους διαιτητές. Στήριξη που, όπως φαίνεται, δίνεται άνευ όρων.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπορεί να μείνει θεατής. Δεν είναι θέμα γκρίνιας ή δικαιολογιών· είναι θέμα δικαιοσύνης και ισονομίας. Αν δεν αντιδράσει τώρα, αν δεν απαιτήσει ίση μεταχείριση και διαφάνεια, τότε θα βρεθεί ξανά και ξανά αντιμέτωπη με αποφάσεις που θα τη φρενάρουν. Και το κυπριακό ποδόσφαιρο θα συνεχίσει να χάνει την αξιοπιστία του.
Του Παναγιώτη Τούμπα
