Η μαζική ολιγωρία στα τελευταία δευτερόλεπτα του αιώνιου ντέρμπι και η γενική μας συμπεριφορά από το 72′ και μετά πρέπει να γίνουν μάθημα για τη συνέχεια.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έδειξε στο γρασίδι του ΓΣΠ το βράδυ της Κυριακής ότι είναι καλύτερη και πιο ποιοτική ομάδα από τον αντίπαλο της όμως σε κρίσιμα σημεία έδωσε δικαιώματα. Για 72′ λεπτά κυριαρχήσαμε και πήραμε αυτό που αξίζαμε και ψάχναμε όμως κάπου εκεί αλλάξαμε στάση και μας στοίχισε.
Αντί να συνεχίσουμε στο ίδιο τέμπο και να επιβάλουμε εμείς τον ρυθμό ψάξαμε απλά να κρατήσουμε το σκορ. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι κακό να κάνεις ένα φάουλ μακριά από την εστία σου, να παίξεις με τα νεύρα του αντιπάλου και να κρατήσεις την μπάλα άσκοπα στις γωνίες του γηπέδου.
Αυτά δεν κάναμε και το αποκορύφωμα ήρθε στο τελευταίο δευτερολεπτο: Οπισθοχωρήσαμε, δώσαμε το δικαίωμα στον Κόρμπου να βγάλει μια μπαλιά χωρίς πίεση, ο Μασούρας δεν πρόλαβε να κλείσει τον Λαΐφη, ο οποίος έκανε απίστευτη μπαλιά και ο Σίμιτς που μπήκε δύο λεπτά πριν μέσα δεν πρόλαβε τον Διαμαντάκο που σκόραρε για το 2-2.
Προφανώς και υπάρχει απογοήτευση όμως δεν χρειάζεται να μας πάρει από κάτω. Ήταν και αυτό ένα μάθημα για τη συνέχεια με την γενικότερη εικόνα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ειδικά στα ντέρμπι, να είναι πέρα για πέρα θετική αφού επιβλήθηκε όλων των υπόλοιπων διεκδικητών του τίτλου.
