Την εντός έδρας ήττα με 0-1 από τη Ρακόφ γνώρισε η ΟΜΟΝΟΙΑ στο πλαίσιο της 6ης και τελευταίας αγωνιστικής της League Phase του UEFA Conference League, σε ένα παιχνίδι που δεν ανταποκριθήκαμε, κυρίως επιθετικά αλλά και λόγω της συνολικής προσέγγισης της ομάδας.
Ψηλά εμπόδια στην ενδιάμεση φάση
Τέλος καλό όμως καθώς μετά το αποτέλεσμα αυτό, η ΟΜΟΝΟΙΑ τερμάτισε στην 18η θέση της βαθμολογίας και εξασφάλισε την παρουσία της στα πλέι οφ της διοργάνωσης, όπου θα αντιμετωπίσει μία εκ των Φιορεντίνα ή Ριέκα.
Η κλήρωση της 16ης Ιανουαρίου θα καθορίσει τον αντίπαλο, με τους αγώνες να διεξάγονται στις 19 και 26 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για αντιπάλους με διαφορετικά χαρακτηριστικά αλλά κοινό παρονομαστή το υψηλό επίπεδο, γεγονός που καθιστά σαφές πως η ΟΜΟΝΟΙΑ θα πρέπει να ανεβάσει αισθητά στροφές αν θέλει να συνεχίσει την ευρωπαϊκή της πορεία.
Αυτή την φορά το ροτέισιον δεν δούλεψε
Σε αγωνιστικό επίπεδο, το «τριφύλλι» κινήθηκε κάτω του μετρίου. Το εκτεταμένο ροτέισιον του Χένινγκ Μπεργκ, αν και κατανοητό στο πλαίσιο της διαχείρισης ενός απαιτητικού προγράμματος, επηρέασε την ομοιογένεια και τη συνοχή της ομάδας.
Η έλλειψη ρυθμού ήταν εμφανής, με τη μεσαία γραμμή να μην καταφέρνει να ελέγξει το παιχνίδι και να δώσει την απαραίτητη ισορροπία μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είχε την επιθετικότητα και την ένταση άλλων ευρωπαϊκών της εμφανίσεων, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να πιέσει ψηλά και να επιβάλει τον ρυθμό της.
Καταλαβαίνουμε την λογική πίσω από τις κινήσεις του Μπεργκ, ως ένα βαθμό, καθώς αγωνιστήκαμε και την Δευτέρα που πέρασε όμως τέτοια παιχνίδια σε ευρωπαϊκό επίπεδο μπορούν να σου χαρίσουν πολλά περισσότερα από μια απλή νίκη…
Επιθετική δυσλειτουργία…
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίστηκε στο επιθετικό τρίτο. Η ανάπτυξη ήταν αργή και προβλέψιμη, χωρίς κίνηση ανάμεσα στις γραμμές και χωρίς παίκτες να ζητούν την μπάλα σε επικίνδυνες ζώνες. Από τα άκρα δεν προέκυψε ουσιαστική απειλή, καθώς τα μπακ έμειναν χαμηλά και οι εξτρέμ δεν πήραν πρωτοβουλίες στο ένας εναντίον ενός. Η έλλειψη πλάτους και βάθους έκανε το έργο της Ρακόφ πιο εύκολο, επιτρέποντάς της να αμυνθεί με άνεση και πειθαρχία ενώ και η επιλογή του Εράκοβιτς, ενός μέσου, στην κορυφή της επίθεσης μας περιόρισε αισθητά μέσα στο αντίπαλο κουτί.
Μόνο προς το τέλος του αγώνα, μετά τις αλλαγές και κυρίως με την είσοδο του Εβάντρο, η ΟΜΟΝΟΙΑ έπαιξε πιο κάθετα, αύξησε την ένταση και δημιούργησε 1-2 καλές προϋποθέσεις για γκολ. Ωστόσο, η αντίδραση αυτή ήρθε αργά και δεν ήταν αρκετή για να αλλάξει τη ροή του παιχνιδιού.
Αμυντικά, η ομάδα δεν απειλήθηκε ιδιαίτερα, στοιχείο που δείχνει πως η βάση παραμένει σταθερή. Παρ’ όλα αυτά, πλήρωσε ακριβά μια στιγμή έλλειψης συγκέντρωσης, υπενθυμίζοντας ότι σε αυτό το επίπεδο τα λάθη κοστίζουν.
Μεγάλη ομάδα η ΟΜΟΝΟΙΑ, μεγάλες και οι απαιτήσεις
Συμπερασματικά, η ΟΜΟΝΟΙΑ μπορεί να συνεχίζει στην Ευρώπη, όμως το συγκεκριμένο παιχνίδι λειτουργεί ως καμπανάκι. Ακόμη και με μεγάλο ροτέισιον, η απαίτηση για πιο πειστική εικόνα, ειδικά στο ΓΣΠ, είναι δεδομένη. Η προσοχή στρέφεται πλέον στο πρωτάθλημα και στον αγώνα με τον Εθνικό Άχνας, όπου η αντίδραση δεν είναι απλώς επιθυμητή, αλλά αναγκαία.
