Του Αντώνη Κατσαρού
Η σκέψη, που (επιτέλους) γίνεται σιγά σιγά συζήτηση και αφορά στη διεύρυνση του champions league αφού προηγουμένως καταργηθεί το «άσχημο αδελφάκι» του παλιού κυπέλλου UEFA …το Europa League, ρίχνει στο τραπέζι το πιο μεγάλο ζήτημα για την επιβίωση του ποδοσφαίρου. Καθώς αυτή την ώρα οι ομάδες, οι χορηγοί και οι τηλεοπτικοί σταθμοί που συνθέτουν το παζλ της δεύτερης σε σημασία Ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ούτε προσφέρουν (με τα εισιτήρια και τους χορηγούς τους) στην Ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική μπάνκα, ούτε- ταυτόχρονα- κερδίζουν κάτι σημαντικό από το Europa, που να ισοδυναμεί τελικά με την απεμπλοκή τους από τα σοβαρά προβλήματα που διαπιστώνουν καθημερινά στα άδεια τους ταμεία.
Το νέο και μεγάλο Champions League που σχεδιάζεται (από το 2015 και μετά), είναι για την UEFA μονόδρομος. Με τον διπλασιασμό των αγώνων (των μεταδόσεων, των χορηγών και των εσόδων που φέρνουν με μαθηματική ακρίβεια) θα υποστηριχθούν έμμεσα περισσότερες ομάδες κάθε πρωταθλήματος. Κατά συνέπεια το ποσοστό εκείνων που συμμετέχουν χωρίς σοβαρές φιλοδοξίες στις μεγάλες Λίγκες της Ευρώπης (των τεράστιων τζίρων αλλά και τα μεγάλων ελλειμμάτων), θα βιώσει λιγότερο την ύφεση που υφίσταται τα τελευταία χρόνια από την εσωστρέφεια της κάθε χώρας, η οποία τις εγκλωβίζει στο πλούσιο πάρτι των πωλήσεων των πιο εμπορικών ομάδων τους, χωρίς οι πιο μικρές να παίρνουν ούτε το …κοκαλάκι που περίσσεψε από το πλούσιο μενού. Το παράδειγμα της Ισπανίας είναι αντιπροσωπευτικό, με τον ίδιο τον πρόεδρο της Μπαρσελόνα να ζητάει το Σεπτέμβριο να μοιραστεί στους πιο «μικρούς» ποσοστό των εσόδων της Καταλανικής ομάδας. Οι «μικροί» που συμμετέχουν στην «Primera», παρακολουθούν απλώς τους πιο μεγάλους να κερδίζουν, την ώρα που οι ίδιοι δεν αντέχουν να πληρώσουν ούτε τις μετακινήσεις τους για να τους αντιμετωπίσουν.
Εφόσον η αύξηση του μεγέθους (64 ομάδες) του νέου τουρνουά συμφωνηθεί, μεταξύ των ιθυνόντων της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας και των ανθρώπων που «τρέχουν» τα λεφτά στην χρηματιστηριακή πιάτσα της Γηραιάς Ηπείρου, θα προσφέρει αναπόφευκτα μεγαλύτερη ενίσχυση στα ταμεία των ομάδων, που αυτή την ώρα συγκεντρώνουν τα απόνερα της αγοραπωλησίας η οποία συμβαίνει στην πλάτη τους, χωρίς τη δική τους παρουσία. Το Champions League ταυτόχρονα μπορεί να κερδίσει ακόμη πιο μεγάλα ποσοστά, εις βάρος της απήχησης των πρωταθλημάτων κάθε χώρας (το ποσοστό των παιχνιδιών που θα χάσουν το ενδιαφέρουν του ουδέτερου φιλάθλου θα αυξηθεί), αποφέροντας ωστόσο ευεργετικά αποτελέσματα και μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη στην προσπάθεια επιβίωσης των συλλόγων που ετοιμάζονται να εξαφανιστούν.