Από τον ΑΓΓΕΛΟ ΜΕΝΔΡΙΝΟ
Λένε πολλοί: «Μας έφαγαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Τι τους θέλαμε. Τόσα λεφτά πεταμένα…»
Και σαν σήμερα τέτοια μέρα η Ελλάδα είχε πάρτι. Ξεκινούσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο ΟΑΚΑ με μια τελετή ενάρξεως που ύμνησε η κριτική. Επιστρατεύτηκε όλο το γκέι κιτς που έπρεπε να αρέσει και άρεσε. Καραβάκια, χιλιάδες μέτρα υφάσματος και dj της μοδός έδωσαν το στίγμα μιας Ελλάδα που δεν υπήρχε παρά μόνο στη φαντασία των διοργανωτών.
Κι όμως δεν φταίνε οι Ολυμπιακοί Αγώνες για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδας. Απλά… εφευρέθηκαν για να έρθουμε πιο κοντά στο… κατάντημα.
Πολλοί φορτώνουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες την ευθύνη για το σημερινό κακό χωρίς να θυμούνται ότι και πριν κάποιοι κονομούσαν του κόσμου τα λεφτά χωρίς να υπάρχουν Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι ίδιοι… νταβατζήδες και πριν τους Ολυμπιακούς και λίγο μετά έστησαν το «μεγάλο πάρτι» με τα λεφτά των κοινοτικών επιδοτήσεων. Πήραν τα λεφτά, άφησαν πίσω τους έργα αναμφιβόλου αξίας κι έπειτα έπαιξαν τα τάχασαν σε άλλες επισφαλείς επενδύσεις.
Η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα που ακόμα κι οι νταβατζήδες της καταστράφηκαν οικονομικά. Ίσως γιατί δεν έκαναν για νταβατζήδες. Σωστότερα δεν έκαναν ούτε γιαυτό.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν φταίνε τα σημερινά χάλια, δείχνουν όμως ανάγλυφα γιατί υπάρχουν τα χάλια αυτά. Κατ’΄αρχήν οι Αγώνες δεν ήταν της Ελλάδας, ούτε καν της Αθήνας, αλλά των κατασκευαστών.
Έγιναν απίστευτα πολυδάπανα έργα τα οποία μετά τους αγώνες δεν είχαμε τι να τα κάνουμε. Το κλειστό στο Γαλάτσι, το «σπίτι της Άρσης Βαρών» και τα έργα στο Φάληρο είναι μερικά μόνο από τα δείγματα της σπατάλης. Μόνο που η σπατάλη ήταν προγραμματισμένη.
Πως θα κονομούσαν οι εθνικοί μας εργολάβοι εάν δεν έχτιζαν; Φτιάξαμε «σπίτι της Άρσης Βαρών» τη στιγμή που οι Αμερικάνοι το 1996 διαμόρφωσαν ως κέντρο Άρσης Βαρών ένα εκθεσιακό κέντρο το οποίο την επομένη των αγώνων γύρισε στη προηγούμενη λειτουργία του. Εμείς φτιάξαμε ένα παλέ ντε σπορ μόνο για Άρση Βαρών. Αποτέλεσμα; Ακόμα και για προπονήσεις δεν προσφέρεται. Πώς να θερμάνεις ένα τόσο μεγάλο χώρο;
Ακόμη και το γήπεδο στο Ελληνικό αποτύχαμε να το κάνουμε λειτουργικό.
Δεν φταίει μόνο το σπάταλο κράτος. Φταίει και η νοοτροπία των εργολάβων που ήθελαν πολλές εγκαταστάσεις απλά να βγάλουν περισσότερα.
Κι από δίπλα όλοι στη κονόμα. ¨Ένα μεγάλο πάρτι ήταν το «Αθήνα 2004», ένα πάρτι στο οποίο κανείς δεν πέρασε καλά. Από τη Γιάννα Αγγελοπούλου που μετά τους αγώνες είδε το άστρο της να δύει, μέχρι τα μεγαλοστελέχη και του εθνικούς εργολάβους που προσπαθούσαν να δουν τι άλλο μπορούσαν να κάνουν για να συνεχίσουν να τρώνε.
Το αποτέλεσμα μας έφερε πιο κοντά στη καταστροφή. Πετύχαμε όμως κι ένα ρεκόρ. Δεν καταφέραμε να περάσουμε καλά, ούτε στη διάρκεια των αγώνων. Επισκέπτες δεν ήρθαν γιατί φοβήθηκαν τις τρομοκρατικές επιθέσεις και το ελληνικό αλλαλούμ, η Αθήνα έπαψε να είναι σοβαρός τουριστικός προορισμός και τα μισά Ολυμπιακά Έργα δεν έχουμε , ακόμα, τι να τα κάνουμε.
Όσο για τα λαμόγια που πλούτισαν στο πάρτι, οι περισσότεροι έχασαν τα λεφτά τους. Κάτι το χρηματιστήριο, κάτι η ακριβή ζωή στην οποία είχαν συνηθίσει, κάτι οι κακές επενδύσεις τους έφεραν κοντά στη καταστροφή.
Η «γιορτή της Αθήνας» τελικά δεν ήταν ούτε γιορτή, ούτε επικερδής επιχείρηση. Ήταν απλά ένα διπλό βήμα πριν τη καταστροφή που αποδεικνύει ότι δεν είμαστε ικανοί για σοβαρά πράγματα.
Περισσότερες ειδήσεις στο pamesports.gr
