Αυτό θα πει τύχη… βουνό. Ο Μαρκ Γκάρντνερ έχει δει την τελευταία 20ετία τα καλά, τα κακά και τα άσχημα της Γουέστ Χαμ από την ωραιότερη θέα στο αγγλικό ποδόσφαιρο καθώς το διαμέρισμα που ανήκει στη μητέρα του στον 14ο όροφο πολυκατοικίας “βλέπει” στο “Upton Park”, την ιστορική έδρα των αγαπημένων του “σφυριών”.
Σύντομα όμως δεν θα είναι τόσο τυχερός μιας που οι Λονδρέζοι θα μετακομίσουν στο φινάλε της φετινής σεζόν στο “Olympic Stadium” και ο ίδιος παραδέχεται πως η ζωή του θα αλλάξει σημαντικά.
“Το μοναδικό κομμάτι του αγωνιστικού χώρου που δεν μπορώ να δω είναι η γραμμή του πλαγίου άουτ μπροστά από την East Stand. Συνήθως όμως όταν συμβαίνει κάποια σπουδαία φάση εκεί, την ξαναδείχνουν μέσα από γιγαντοοθόνες.
Όλα αυτά τα χρόνια έχω γλιτώσει γύρω στις 20.000 λίρες σε εισιτήρια”, τόνισε αρχικά ο 29χρονος φαν της ομάδας του Σλάβεν Μπίλιτς, για να συνεχίσει μέσα από μία άκρως αποκαλυπτική του συνέντευξη στην “Sun’:
“Πριν αποκτήσει θυρωρό η πολυκατοικία μας, ξένοι έρχονταν και χτυπούσαν την πόρτα της μητέρας μου απόγευμα Σαββάτου και μας προσέφεραν 10 λίρες για να τους αφήσουμε να μπουν μέσα και να δουν το παιχνίδι από το παράθυρο μαζί μου. Έχω δει όλους τους θρύλους της ομάδας χωρίς να έχω πληρώσει τίποτα. Πάολο Ντι Κάνιο, Κάρλος Τέβες και τώρα Ντιμιτρί Παγέτ”.
Βέβαια η ζωή ενός οπαδού της Γουέστ Χαμ δεν είναι πάντα ρόδινη και αυτό ο Γκάρντερ το προσυπογράφει, παραθέτοντας επιχειρήματα: “Δεν είναι πάντα ωραίο να βλέπεις. Τις περισσότερες σεζόν που παίζαμε στην δεύτερη κατηγορία (Champioship) ήμασταν είτε στη μέση του βαθμολογικού πίνακα είτε δίναμε μάχη για την παραμονή.
Μπορούσες επίσης να κοιτάξεις κάτω στο δρόμο και έβλεπα πολλές φορές να γίνονται επεισόδια, ειδικά στα ματς με τη Μίλγουολ.
Ο Γκάρντνερ δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στην πρώτη του ανάμνηση από παιχνίδι της Γουέστ Χαμ το οποίο έχει δει από το διαμέρισμα της μητέρας του: “Το πρώτο παιχνίδι που θυμάμαι κάπως αόριστα, νομίζω πως ήταν απέναντι στην Άρσεναλ για το FA Cup.
Ο Τζούλιαν Ντικς είχε πετύχει πέναλτι για μας αλλά ως συνήθως με αυτούς δεν πήραμε την πρόκριση. Θυμάμαι τον αδερφό μου να κλαίει και εγώ δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί συνέβαινε αυτό επειδή ήμουν πολύ μικρός. Τώρα όμως ξέρω τι σημαίνει αυτό.
Περιστασιακά πηγαίνω στο γήπεδο όμως σκέφτομαι “ποιός ο λόγος που πηγαίνω όταν έχω τόσο υπέροχη θέα και μάλιστα χωρίς να πληρώσω τίποτα;”
Όσον αφορά στα συναισθήματά του από τη στιγμή που έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την μετακόμιση της ομάδας του Ανατολικού Λονδίνου στο “Olympic Stadium”; “Είναι ανάμεικτα. Θα χάσω τη θέα και θα πρέπει να πληρώνω για να τους βλέπω. Πολλοί οπαδοί της Γουέστ Χαμ ανησυχούν πως η ατμόσφαιρα δεν θα είναι ίδια όπως αυτή στο Upton Park.
Μερικές φορές όταν ανοίγω το παράθυρο και ακούω τη φασαρία που έρχεται από τον κόσμο, με πιάνει συγκίνηση. Όμως ο σύλλογος προχωράει προς τα εμπρός και πιστεύω ότι επειδή οι ιδιοκτήτες είναι αυθεντικοί οπαδοί της Γουέστ Χαμ -και όχι απλά λεφτάδες που αγόρασαν τον σύλλογο για αποκλειστικά οικονομικούς λόγους- θα διατηρήσουμε την ξεχωριστή μας ταυτότητα και τη σύνδεση με τους οπαδούς στο Olympic Stadium”.
Πηγή: Sport24.gr
