Ο Ρομπέρτο Κάρλος μίλησε για την εποχή των Γκαλάκτικος, τη μεγάλη ζωή με τα ιδιωτικά τζετ και τους λόγους που ο Καμάτσο άντεξε μόλις 10 μέρες κι ο Λουξεμπούργο τρεις μήνες!
Το να είσαι ποδοσφαιριστής της Ρεάλ Μαδρίτης σημαίνει δόξα, πολλά – πολλά λεφτά, άνετη ζωή!
Θα μπορούσες το Σάββατο να παίζεις στη Βαλένθια και την Κυριακή να είσαι σε ένα άλλο μέρος του κόσμου για να δεις από κοντά ένα Grand Prix στη Formula 1. Και τη Δευτέρα να είσαι πίσω στη Μαδρίτη για προπόνηση.
Αν ήσουν προπονητής δεν έπρεπε να αλλάξεις τις συνήθειες των παικτών σου. Ούτε να τους απαγορεύσεις το κρασί ή τις μπύρες.
Ο Ρομπέρτο Κάρλος είχε κέφια και μίλησε για εκείνη την εποχή.
«Συνάντησα τον Ρονάλντο το 1993 και από εκείνη τη στιγμή μοιραζόμασταν το δωμάτιο. Εχω κοιμηθεί μαζί του πιο πολλές φορές απ’ ότι με τη γυναίκα μου», είπε με αρκετή δόση χιούμορ ο Ρομπέρτο Κάρλος στην «Αs» και συνέχιζε φέρνοντας στο μυαλό του ιστορίες από τα αποδυτήρια της Ρεάλ.
«Σήμερα όταν κοιτάζω πίσω σκέφτομαι “πώς ήταν δυνατόν να ξεφεύγουμε με τόση τρέλα”;
Μετά από κάθε ματς υπήρχαν ιδιωτικά τζετ αριστερά, δεξιά και στο κέντρο. Θα συναντιόμασταν στον ιδιωτικό σταθμό του αεροδρομίου Μπαράχας στη Μαδρίτη. Ο Μπέκαμ θα πετούσε για κάπου που ο Θεός ξέρει, ο Φίγκο κι ο Ζιντάν για κάπου αλλού, ο ο Ρονάλντο κι εγώ… και έπρεπε την επόμενη μέρα να προπονηθούμε.
Συνήθιζα να προσεύχομαι να παίζουμε Σάββατο, ώστε να μπορούσα να πάω την Κυριακή να δω Formula 1. Υπήρχαν ιδιωτικά τζετ παντού, ήταν τρελό», θυμάται ο κορυφαίος παλαίμαχος αριστερός μπακ και στη συνέχεια αναφέρεται στις μέρες του Καμάτσο στη «βασίλισσα».
«Κατά τη διάρκεια της εποχής των Γκαλάκτικος, υπήρχαν 7 από εμάς… είχε δημιουργηθεί μια επικίνδυνη κατάσταση στα αποδυτήρια.
Πάντα την διαχειριζόμασταν πολύ καλά, τα πηγαίναμε καλά αλλά ο Καμάτσο όχι και γι’ αυτό έμεινε 10 μέρες.
Είχε έρθει μέσα στα αποδυτήρια, είπε γεια σε όλους και ήταν πολύ σοβαρός, ένας άντρας με μεγάλη ιστορία στη Ρεάλ Μαδρίτης. Τότε μας είπε: “Θέλω τον καθένα αύριο στις 7 το πρωί για προπόνηση”. Φυσιολογικά είχαμε προπόνηση στις 10.30. Του μιλήσαμε και προσπαθήσαμε να τον κάνουμε να αλλάξει την ώρα, είχαμε τις συνήθειές μας».
Κάπως έτσι «έφαγε το κεφάλι του» κι ο Λουξεμπούργκο.
«Μαζί με τον Ρονάλντο του είπαμε: “Καθηγητά, ο κόσμος εδώ έχει τις συνήθειές του, θα δεις τί είναι αλλά μην προσπαθήσεις να τους αλλάξεις. Μην πάρεις το κρασί από το τραπέζι ή μη σταματήσεις τις μπύρες πριν από το δείπνο αλλιώς θα έχεις πρόβλημα.
Τι έκανε; Πρώτα απομάκρυνε το κρασί, ύστερα απαγόρευσε τις μπύρες. Εμεινε τρεις μήνες. Το ποδόσφαιρο είναι ένας μικρός κόσμος».