Αν και δεν ήμουν ποτέ υπέρ της απομάκρυνσης προπονητών, θεωρώ ότι την παρούσα στιγμή δεν υπήρχε άλλη επιλογή για τον Καιάφα. Ο Κωστής είχε τεράστια ευθύνη για την τραγική εικόνα της ομάδας. Η στήλη τα λέει από τον Ιούλιο. Απέτυχε κατ´ αρχήν παταγωδώς στον προγραμματισμό του καλοκαιριού. Δεν είναι της ώρας να μιλήσω ούτε για το πείσμα του να μην πάρει τον Άλβες (που ήθελε να επιστρέψει με χίλια), ούτε για την επιλογή Μεντί – Εζέ, ούτε για την απόκτηση παιχτών 32 του Αυγούστου, ούτε για τα βαφτίσματα, ούτε για τους εκτός αποστολής παραμονές της ρεβάνς με τους Δανούς και ενώ δεν βγάζαμε 18άδα. Ο Καιάφας δεν πέτυχε στην ΟΜΟΝΟΙΑ. Απλά πράματα. Και ας ήταν ο πρώτος που δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δέκτηκε παρεμβάσεις από το ΔΣ. Ο Κωστής είχε τα κλειδιά, όπως ποτέ κανένας άλλος προπονητής στο παρελθόν. Πάμε όμως παρακάτω.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ συνεχίζει να λειτουργεί σαν ομάδα δεκαετίας του 80. Με εφορεία ποδοσφαίρου, της οποίας ηγείται αναισθησιολόγος! Έχει συσταθεί τάχατες επιτροπή επιλογής προπονητή, αποτελούμενη από συμβουλιακούς. Η οποία στην ουσία θα αναλάβει να καταρτίσει ένα short list και να το παρουσιάσει στην ολομέλεια.
Πρώτο λάθος: Η επιτροπή αποτελείται από ανθρώπους άσχετους με το ποδόσφαιρο. Με όλο το σεβασμό, αλλά τι γνώσεις έχει και τι ποδοσφαιρικό μάτι ένας λογιστής ή ένας δικηγόρος ή ένας γιατρός; Στην τελική θα κοσκινίσουν τα παξιώματα των manager και θα αποφασίσουν.
Δεύτερο λάθος: Εννιά στους δέκα Ομονοιάτες διατυμπανίζουν ότι το μοντέλο έχει αποτύχει. Πότε επιτέλους θα το αντιληφθούν οι Θεοί του Ολύμπου; Πότε επιτέλους θα κατανοήσουν ότι δεν έχουμε πετύχει απολύτως τίποτε τα τελευταία χρόνια και είναι καιρός να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό; Αναφέρομαι ασφαλώς στο θέμα του τεχνικού διευθυντή. Εδώ κάτι ομαδούλες τύπου Άεκ, με ιστορία μιας δεκαετίας και 500 οπαδούς, έχουν στήσει ομάδα από το μηδέν. Φέρτε επιτέλους έναν τεχνικό διευθυντή με prestige και διασυνδέσεις, δώστε του το budget και άστε τον αυτόν να φέρει τον προπονητή. Τον προπονητή που ταιριάζει με το ρόστερ, την φιλοσοφία, την ομάδα γενικότερα.
Αντιλαμβάνομαι ότι ζητώ πολλά. Τουλάχιστον με το παρόν ΔΣ. Το οποίο αρνείται πεισματικά να αποδεχθεί ότι οι καιροί έχουν αλλάξει. Το παρόν ΔΣ, ένα πράγμα μπορεί να κάνει, και το κάμνει ομολογουμένως πολύ καλά. Διαχείριση του χρέους. Πρέπει όμως να καταλάβουν ότι δεν είναι αρκετό. Δεν βλέπουμε όραμα, δεν βλέπουμε πλάνο. Και στο καπάκι βλέπουμε τους απέναντι να κάνουν άλματα. Ας προβληματιστούν.
Υπό τα υφιστάμενα λοιπόν δεδομένα, θεωρώ οποιονδήποτε προπονητή πέραν του Πάμπου Χριστοδούλου ως λύση προσωρινή και εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία. Εδώ οι πορτοκαλίτσες με τόσο σπρώξιμο και λεφτά έφεραν προπονητή που πήγε τελικό Εuropa, και έμοιαζε με προπονητή του τένις αντί της μάππας. Μέχρι να καταλάβει ο όποιος προπονητής φέρουμε, πού ήρθε, θα είμαστε στο πλην 30.
Πάμπος λοιπόν, παρότι διαβάζω και μαθαίνω ότι στο ΔΣ έχει αντιπάθειες. Προς Θεού για μια φορά ας αφήσουμε τα μικρο-οπαδικά στην πάντα και ας δούμε επιτέλους το καλό της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Αν ο Πάμπος είπε ένα σύνθημα εναντίον μας, ούτε ο πρώτος είναι, ούτε ο τελευταίος. Και ο Καιάφας ξιτίμαζε οπαδούς μας. Αν ο Πάμπος κόλλησε του Παναγή, να του ξικολλήσει. Και ο Καιάφας κόλλησε του Ράμος πέρσι και μετά έγινε το γιούι του. Αν ο Πάμπος είναι τατσίζης, καλύτερα τατσίζης παρά φλώρος. Ο Πάμπος και έργο έδειξε και νικητής γεννημένος είναι.
Άστε λοιπόν τα πείσματα στην άκρη, η πλειοψηφία του κόσμου τον θέλει, εκείνος θέλει, τέλος. Και άστε τους Γερμανολλανδούς που ώσπου να καταλάβουν που ήρθαν, θα περάσει κανένα εξάμηνο.
ΟΜΟΝΟΙΑ μέχρι το τέλος.
Το κεντρί.
