Στη στήλη “ΡΙΝΓΚ Επικαιρότητας” της Σημερινής μίλησαν ο Χρίστος Χριστοφίδης και ο Πανίκος Λεωνίδου, σχετικά με το πάντα επίκαιρο θέμα της κάρτας φιλάθλου. Μέσω των απαντήσεων τους σε συγκεκριμένες ερωτήσεις, οι δυο βουλευτές ανέφεραν πως πρόνοιες της νομοθεσίας κρίθηκαν αντισυνταγματικές και παράνομες και τόνισαν πως οι όλοι χειρισμοί γύρω από το θέμα από τους αρμόδιους ήταν λανθασμένοι.
Κατά την άποψη μας η όλη ιστορία είναι ένα μεγάλο φιάσκο, που καταπατεί διάφορα σημεία του νόμου και επιχειρεί να νομιμοποιήσει το φακέλωμα των οπαδών. Μετά από τα όσα περίεργα παρατηρήθηκαν γύρω από το θέμα, θα ήταν τουλάχιστον πρόκληση οποιαδήποτε προσπάθεια εφαρμογής του νόμου. Διαβάστε πιο κάτω τις απαντήσεις των δυο βουλευτών στη Σημερινή:
Ερωτήσεις
1) Ποιοι λόγοι κρύβονται πίσω από τη μη εφαρμογή του νομοσχεδίου για την κάρτα οπαδού, που ήδη ψηφίστηκε;
2) Μπορεί το μέτρο αυτό όντως να εξαλείψει τις αιτίες που γεννούν τη βία στα γήπεδα;
3) Φιλοσοφία του νομοσχεδίου είναι η κατάργηση της ανωνυμίας στα γήπεδα. Την ίδια ώρα, μερίδα ποδοσφαιρόφιλων εκφράζουν φόβους για φακέλωμα με πολιτικές προεκτάσεις. Υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, αν γίνει λανθασμένη χρήση των προσωπικών δεδομένων των πολιτών;
Απαντήσεις Χρίστου Χριστοφίδη
1. Η νομοθεσία είναι ευρύτερη. Η κάρτα φιλάθλου κόλλησε στην ακύρωση από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών, της προσφοράς για την αγορά του τεχνικού εξοπλισμού. Υπάρχει, όμως, ένας πολύ βαθύτερος λόγος: πρόκειται για μια πολύ πρόχειρη νομοθεσία, που έγινε και ψηφίστηκε σε ενάμιση μήνα. Σε ενάμιση μήνα, γιατί βιάζονταν να εφαρμοστεί αμέσως και δύο χρόνια μετά δεν εφαρμόζεται. Πρόκειται για ένα τεράστιο φιάσκο, με πρωταγωνιστές την Κυβέρνηση και ειδικότερα τον Υπουργό Δικαιοσύνης. Επίσης πρόνοιες έχουν κριθεί αντισυνταγματικές και παράνομες (όπως οι υπερβολικές ποινές ή η προληπτική απαγόρευση εισόδου στους αγωνιστικούς χώρους από την αρμόδια Αρχή). Προσθέστε το φιάσκο με την ανάθεση στην ΚΟΠ, που τελικά ναυάγησε, προσθέστε το πολύ μεγάλο κόστος (η προσφορά είναι κόστους περίπου 8 εκατομμυρίων) που κανείς δεν ξέρει αν τελικά θα πληρώσει ο φίλαθλος, και τα ερωτήματα είναι πολλά και βασανιστικά. Την προχειρότητα των κυβερνώντων πληρώνει το άθλημα, τα σωματεία και θα πληρώσει (κυριολεκτικά) ο φίλαθλος κόσμος.
2. Εδώ βρίσκεται η ουσία της δικής μας διαφωνίας. Η καταστολή από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει κοινωνικά φαινόμενα όπως η βία, η οποία σχετίζεται με τον αθλητισμό. Δείτε τι έγινε πρόσφατα στο Euro2016: ενώ υπήρχαν γήπεδα φρούρια, είχαμε τα χειρότερα επεισόδια εκτός γηπέδων και το πρωτάκουστο να διακόπτεται προσωρινά αγώνας λόγω επεισοδίων. Χρειάζεται πρόληψη και αντιμετώπιση των γενεσιουργών αιτιών της βίας, όπως η κοινωνική περιθωριοποίηση, η φτώχια και ο κοινωνικός αποκλεισμός. Χρειάζεται σωστή αγωγή ξεκινώντας από την παιδική ηλικία. Οι κυβερνώντες έφτιαξαν σε λίγες μέρες μια πρόχειρη νομοθεσία για να δείξουν ότι κάτι κάνουν, μετά τα γνωστά επεισόδια στο ΑΕΛ- ΑΠΟΕΛ, αλλά με μηδενικό αποτέλεσμα. Προτείναμε τη δημιουργία μιας Εθνικής Επιτροπής για τη Βία, που σχετίζεται με τον αθλητισμό, στα πρότυπα του Αντιναρκωτικού Συμβουλίου, και οι κυβερνώντες την αγνόησαν προκλητικά. Τα όσα προηγήθηκαν με την προσπάθεια να δοθεί η κάρτα στην ΚΟΠ και το πολύ υψηλό κόστος αγοράς του αναγκαίου εξοπλισμού, γεμίζουν με ερωτήματα τον Κύπριο πολίτη.
3. Η ανωνυμία υπήρχαν πολλοί τρόποι να καταργηθεί χωρίς να γίνεται μαζικό φακέλωμα πεποιθήσεων και προτιμήσεων των πολιτών. Μας έλεγαν ότι η κάρτα έλυσε τα προβλήματα στην Ελλάδα και πέρσι παραλίγο να τιναχθεί το ελληνικό πρωτάθλημα στον αέρα. Υπάρχει σήμερα στη νομοθεσία απαγόρευση κάλυψης του προσώπου εντός γηπέδου. Ερωτώ: εφαρμόζεται η νομοθεσία; Πώς στα επεισόδια στο Απόλλων – Ανόρθωση πέρσι, στις τηλεοπτικές εικόνες όλοι οι χούλιγκαν είχαν καλυμμένα τα πρόσωπα; Δύο χρόνια μετά την προγραμματισμένη εφαρμογή της νομοθεσίας, η εν λόγω νομοθεσία μετατρέπεται σε ένα μεγάλο φιάσκο της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Τα ερωτήματα πολλά και αναπάντητα. Γιατί τόση βιασύνη και προχειρότητα; Γιατί δεν εφαρμόστηκε η νομοθεσία δύο χρόνια μετά; Γιατί τόσος πόλεμος να πάει η κάρτα στην ΚΟΠ; Γιατί τόσο υψηλό το κόστος εφαρμογής; Ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό; Και το σημαντικότερο όλων: ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για όλο αυτό το φιάσκο;
Απαντήσεις Πανίκου Λεωνίδου
1. Είναι πεποίθησή μου ότι, από τη στιγμή που με δημοκρατικό τρόπο κρίνεται αναγκαία η ψήφιση μιας νομοθεσίας, για την εξυπηρέτηση και προστασία κάποιων έννομων αγαθών, όπως στην προκειμένη περίπτωση, της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της περιουσίας των πολιτών και καταπολέμησης ουσιαστικά της βίας στα γήπεδα, η κυβέρνηση θα πρέπει να ενεργεί με τέτοιο τρόπο, ώστε αυτή να εφαρμόζεται άμεσα. Πρέπει να σημειώσουμε όμως, πως, πίσω από την μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται σήμερα, στην εφαρμογή αυτής της νομοθεσίας, η οποία εδράζεται σε μεγάλο μέρος στη διαδικασία προκήρυξης προσφορών από τον ΚΟΑ, φαίνεται να υπάρχουν και κάποιες άλλες σκοπιμότητες, που δεν είναι ανεξάρτητες με τις αρχικές επιφυλάξεις εκείνων, που έχουν αντίθετη άποψη.
2. Η κάρτα φιλάθλου, πιστεύω, είναι ένα μέτρο που μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη της βίας στα γήπεδα, εφόσον εφαρμοστεί υπό κάποιες προϋποθέσεις.
Το μέτρο από μόνο του, όμως, θεωρούμε ότι δεν μπορεί να εξαλείψει τη βία, ή να βοηθήσει στη πρόληψή της. Για παράδειγμα, ένα μεγάλο μέρος των ποδοσφαιρικών γηπέδων, που φιλοξενούν αγώνες πρώτης κατηγορίας, δεν μπορούν να υποστηρίξουν αυτό το μέτρο, αφού υπάρχουν πολλές ελλείψεις, όπως απουσία σχεδίων ασφαλείας, μη ύπαρξη καμερών, απαραίτητης προσβασιμότητας και σωστού αριθμού επιτηρητών, οι οποίοι να τοποθετούν ή να βοηθούν στην τοποθέτηση των φιλάθλων στη σωστή θέση. Με την απουσία όλων αυτών, η ορθή και αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας δεν είναι εφικτή. Για τον λόγο αυτό, τα αρμόδια όργανα του κράτους, περιλαμβανομένης και της ΚΟΠ, θα πρέπει να επιλύσουν μια σειρά προβλημάτων για να είναι εφικτή η εφαρμογή του μέτρου. Την ίδια ώρα, όμως, αναδεικνύεται και πάλι η αδήριτη ανάγκη για την υλοποίηση ενός σύγχρονου γηπέδου για τις ομάδες της Λεμεσού. Είναι καιρός η πολιτεία να αφήσει τις εξαγγελίες και να προχωρήσει στην εφαρμογή και υλοποίηση όλων εκείνων των ζητημάτων, που θα ενισχύσουν τον αθλητισμό και την ασφάλεια όσων συμμετέχουν σε αυτόν, είτε αυτοί λέγονται αθλητές είτε φίλαθλοι.
3. Θα έλεγα ότι, επειδή ανατίθεται σε ιδιωτική εταιρεία η έκδοση της κάρτας, υπάρχει κίνδυνος, όμως εάν τεθούν οι σωστές προϋποθέσεις, για διασφάλιση του ατομικού δικαιώματος των προσωπικών δεδομένων, μπορούν να αποφευχθούν οι οποιεσδήποτε ενστάσεις και διαφωνίες. Πιστεύω ότι αν γινόταν έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση από την Κυβέρνηση, θα διασκεδάζονταν οι όποιες ανησυχίες, από πλευράς όλων των διαφωνούντων. Εδώ είναι που πρέπει να επισημάνουμε ακόμα τις βεβιασμένες ενέργειες που έγιναν από την Κυβέρνηση.
Είναι φανερό ότι ο χειρισμός του όλου θέματος ήταν λανθασμένος, με αποτέλεσμα σήμερα, δικαίως εν μέρει, να υπάρχουν ανησυχίες και επιφυλάξεις, ανάμεσα στο φίλαθλο κοινό. Πρέπει να καταδειχθεί, επίσης, ότι η κάρτα φιλάθλου στοχεύει στην προστασία των φιλάθλων από τους χούλιγκαν και είναι εδώ που πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους σωματεία και σύνδεσμοι οργανωμένων οπαδών, εντοπίζοντας όσους με την αντιαθλητική συμπεριφορά τους προσβάλλουν τον αθλητισμό και την ασφαλή διεξαγωγή των αγώνων.
