Μεγάλη συνέντευξη στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΦΩΣ παραχώρησε ο Σωτήρης Καϊάφας. Ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο κυπριακό ποδόσφαιρο μιλώντας στον Θέμη Σινάνογλου αναφέρθηκε στην σπουδαία καριέρα του, χαρακτήρισε ως κορυφαίο γκολ που πέτυχε αυτό σε βάρος του Παναθηναϊκού σε αγώνα με την Ομόνοια για την Α’ Εθνική, μίλησε για το κυπριακό πρόβλημα και χαρακτήρισε σχεδόν αδύνατη την ανατροπή των δεδομένων στην αυριανή αναμέτρηση της Ομόνοιας με τον Ολυμπιακό Πειραιώς.
Αυτούσιο το δημοσίευμα
Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην Κύπρο! Χρυσό παπούτσι Ευρώπης (!) με 39 γκολ τη σεζόν 1975-1976! Οχτώ φορές (!) πρώτος σκόρερ στο κυπριακό πρωτάθλημα! Ρεκόρ γκολ σε ένα πρωτάθλημα, με 44 γκολ! Έχει πάρει 11 πρωταθλήματα, 6 Κύπελλα, 5 νταμπλ. Η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου τον ανέδειξε αθλητή του αιώνα. Το 2003 επελέγη ως ο χρυσός παίκτης της Κύπρου στους εορτασμούς για τα 50 χρόνια της ΟΥΕΦΑ.
Είναι ο Σωτήρης Καϊάφας. Και δεν είναι μόνο αυτός που έγραψε ιστορία στην Ομόνοια, αλλά μετά τον διαδέχθηκε ο γιος του, που ήταν αρχηγός πολλά χρόνια στην Ομόνοια, και αυτός σπουδαίος παίκτης! Έχει και εγγονό πιτσιρικά στην Κ17 της Ομόνοιας!
Απόλαυση αυτά που λέει για τη σφαγή στη Λεωφόρο από τη διαιτησία επί χούντας. Και τι λέει για τη χούντα… Και πώς βλέπει τη ρεβάνς με τον Ολυμπιακό στη Λευκωσία… Τα… τρελά όμως από το ξεκίνημα της κουβέντας μας.
Μου είπαν ότι ήσασταν πολύ καλός… σέντερ μπακ! «Από σέντερ μπακ ξεκίνησα στην Ομόνοια! Και με είχαν καλέσει στην Εθνική την πρώτη χρονιά μου ως σέντερ μπακ! Με το Νο 4 ήμουν πριν πάρω το Νο 9».
Πόσων χρόνων πρωτοπαίξατε στην Ομόνοια; «Έπαιξα 17,5 χρόνων. Αλλά είχαμε έναν δάσκαλο του ποδοσφαίρου προπονητή, τον Βούλγαρο Πατσάτσιεφ, ο οποίος μας μάθαινε τα μυστικά του ποδοσφαίρου και βελτίωνε τον καθένα στις αδυναμίες του. Αυτός στις τελευταίες αγωνιστικές, όταν η Ομόνοια είχε πρόβλημα στο γκολ, αποφάσισε να δοκιμάσει εμένα σέντερ φορ. Στις 4 τελευταίες αγωνιστικές έβαλα 11 γκολ! Και επέμενε την επόμενη χρονιά να γίνω σέντερ φορ».
Είπατε «επέμενε». Εσείς δεν θέλατε; «Εμένα τότε μου άρεσε πιο πολύ να παίζω σέντερ μπακ! Έτσι είχα ξεκινήσει, αυτό ήξερα καλύτερα. Αλλά ο δάσκαλος του ποδοσφαίρου δικαιώθηκε. Έγινα σέντερ φορ και έβαλα 380 γκολ, βγήκα 8 φορές πρώτος σκόρερ, πήρα χρυσό παπούτσι Ευρώπης, έκανα ρεκόρ στα γκολ, πήρα 11 πρωταθλήματα και γνώρισα την αγάπη του κόσμου που δεν συγκρίνεται με όλα τα πλούτη! Έπαιξα έως το 1983».
Ποιο είναι το καλύτερο γκολ που έχετε βάλει στην καριέρα σας; «Ένα γκολ στον Βασίλη Κωνσταντίνου στη Λεωφόρο, επί χούντας! Το 1972».
Λίγους μήνες πριν ο Παναθηναϊκός είχε πάει στο «Γουέμπλεϊ». Παίξατε πολύ καλά και προηγηθήκατε 0-2. Αλλά σας αδίκησε η διαιτησία… «Ουουου! Αφάνταστα! Λίγο καιρό πριν πεθάνει ο Ζλατάνος μάς έστειλε τη σφυρίχτρα εκείνου του αγώνα και την έχουμε οι βετεράνοι της Ομόνοιας. Κόκκινη κάρτα, 2 πέναλτι στο τέλος, γκολ οφσάιντ, πώς να μη χάσουμε…».
Τι γκολ είχατε βάλει σε εκείνο το ματς και γιατί το θεωρείτε το καλύτερό σας; «Υπάρχουν Παναθηναϊκοί που το θυμούνται ακόμα. Ο γιος μου είχε πάει στην Αθήνα και πήγε σε ένα περίπτερο για να πάρει τσιγάρα. Τον άκουσε ο περιπτεράς που είχε την κυπριακή προφορά και του λέει “Κύπριος είσαι;”. Έπιασαν κουβέντα για ποδόσφαιρο και του είπε ο περιπτεράς για έναν παικταρά που τους είχε βάλει μια γκολάρα στη Λεωφόρο αξέχαστη. Και του λέει ο γιος μου: “Αυτός είναι ο πατέρας μου!”.
Κάντε μου περιγραφή τού γκολ.. «Σκάει η μπάλα ανάμεσα σε Γονιό και Καψή, χώνομαι μεταξύ τους έξω από την περιοχή, πιάνω ένα βολ πλανέ τρέχοντας και η μπάλα κάθισε στο «παραθυράκι» του Βασίλη Κωνσταντίνου!».
Με ποιο πόδι ήταν το σουτ; «Με το αριστερό».
Αριστεροπόδαρος ήσασταν; «Όχι, αλλά είχα και τα δύο πόδια, χάρη σε αυτόν τον Βούλγαρο προπονητή που είχαμε, ο οποίος μας έβαζε τα πρωινά να σουτάρουμε με το αριστερό πόδι. Επίσης για εμένα αξέχαστο ματς ήταν το 4-0 επί του μεγάλου Άγιαξ στη Λευκωσία! Η Ομόνοια το 1979 νίκησε τον Άγιαξ 4-0 με 2 γκολ δικά μου!».
Στην Ελλάδα πώς δεν σας πήραν με μεταγραφή; «Είχε συμφωνήσει η Ομόνοια να με δώσει στην ΑΕΚ του Φάντροκ. Αλλά τότε δεν έδιναν πολλά λεφτά. Τα έβαλα κάτω, είχα μαγαζί με οικοδομικά υλικά που το έχω ακόμα, υπολόγισα ότι δεν θα άλλαζε η ζωή μου αν άφηνα την Ομόνοια και το μαγαζί μου για να έρθω στην Αθήνα. Έδινε η ΑΕΚ διαμέρισμα και αυτοκίνητο και 400 λίρες τον μήνα τότε».
Πείτε μου ένα περιστατικό χαρακτηριστικό και αξέχαστο που να δείχνει την αγάπη του κόσμου… «Μέχρι σήμερα, που είμαι 70 χρόνων, όπου πάω, είτε στη Λευκωσία είτε εκτός Λευκωσίας, ο κόσμος με αγκαλιάζει, με κερνάνε, δεν με αφήνουν να πληρώσω. Άγνωστοι άνθρωποι. Κάθομαι να φάω οικογενειακώς και έρχονται γκαρσόνια και μου λένε «το τραπέζι είναι πληρωμένο από τον κύριο». Άγνωστοι άνθρωποι. Αυτό με συγκινεί. Και όχι μόνο οπαδοί της Ομόνοιας! Είναι το μεγαλύτερο δώρο του ποδοσφαίρου: η αγάπη του κόσμου. Και ο γιος μου, ο Κώστας Καϊάφας, έπαιξε χρόνια στην Ομόνοια και ήταν αρχηγός της».
Έχετε εγγόνια; «Έχω 7 εγγόνια, τα 3 είναι αγόρια και παίζουν ποδόσφαιρο!».
Πείτε μου ηλικίες… «Ο μεγάλος είναι 16,5 και παίζει στην Κ17 της Ομόνοιας. Ο μεσαίος είναι 16 και παίζει στον Ολυμπιακό και ο μικρός είναι 15,5 και παίζει στον Διγενή Μόρφου».
Μου έχουν πει ότι ο μεγάλος είναι καλός… «Ναι, είναι καλός».
Τι θέση παίζει; «Σέντερ μπακ! Όπως εγώ όταν ξεκίνησα. Είναι ψηλός και είναι παλικάρι».
Ο γιος σας τι θέση έπαιζε που έγινε και αρχηγός για χρόνια στην Ομόνοια; «Χαφ».
Ήσασταν αριστεροί εσείς και οι συμπαίκτες σας; «Ε ναι! Σχεδόν όλοι».
Διάβασα ότι το χωριό σας λεγόταν Μια Μηλιά. Μιλήστε μου γι’ αυτό… «Το χωριό μου είναι 3 χιλιόμετρα από τη Λευκωσία ~δεν ανήκει πια σε εμάς, είναι κατεχόμενο από τους Τούρκους. Ο πατέρας μου είχε εργοστάσιο που έφτιαχνε τούβλα! Μας τα χάλασαν όλα εκεί, χάσαμε την περιουσία μας. Μας πρόδωσε τότε η χούντα. Επούλησαν την Κύπρο και χάθηκε κόσμος πολύς. Δεν έγινε ποτέ σε κανέναν τόπον τέτοια προδοσία όπως αυτή που έγινε στην Κύπρο το 1974. Ποτέ, ποτέ…».
Τα ζήσατε τα γεγονότα… «Ήμουν 23-24 χρόνων».
Πείτε μου για το γκολ του Ελ Αραμπί στην Ομόνοια: «Πολύ ωραίο γκολ. Σπουδαίο γκολ. Το πέναλτι όμως που έδωσε εις βάρος μας ο διαιτητής ήταν αυστηρό».
Μα έπεσε ο παίκτης σας και έπιασε την μπάλα με τα χέρια… «Έπεσε γιατί προηγήθηκε φάουλ, έτσι όπως το είδα. Μπορώ να δικαιολογήσω τον διαιτητή γιατί οι δύο παίκτες ήταν κολλημένοι, ο διαιτητής ήταν από πίσω και δεν το είδε».
Πώς βλέπετε τη ρεβάνς; Υπάρχουν ελπίδες να προκριθεί η Ομόνοια; «Για μένα είναι πολύ δύσκολο τώρα. Σπάνιο να γίνει. Από τη στιγμή που δεν βάλαμε ένα γκολ στο πρώτο ματς… Μόνο πολύ φανατικοί μπορούν να σκέφτονται την πρόκριση! Να είμαστε αντικειμενικοί. Αν ήταν το σκορ 1-0 θα πίστευα στην πρόκριση. Τώρα όμως πρέπει να βάλουμε 3 γκολ. Δεν παίζουμε με καμιά ομαδίτσα! Με τον Ολυμπιακό Πειραιώς παίζουμε… Κι αν σου βάλει 1 γκολ ο Ολυμπιακός, μετά πρέπει να βάλεις 4».
Και δεν θα έχετε και κόσμο στις εξέδρες… «Είναι κι αυτό. Αν επιτρεπόταν κόσμος θα γέμιζε με 20.000 το γήπεδο σίγουρα».
Γενικώς η Ομόνοια δυσκολεύεται στο γκολ: «Είναι όπως όλες οι κυπριακές ομάδες που είδα τους αγώνες τους τον τελευταίο καιρό. Δεν βάζει καμία ομάδα εύκολα γκολ. Δεν υπάρχει ο μεγάλος γκολτζής».
