Ντάξει… Ρισπέκτ στον Ζαβό! Αποτυπώνει ξανά με τον δικό του μοναδικό, ανάλαφρο και συνάμα απόλυτα γλαφυρό τρόπο, και μέσα από την ιδιαίτερη πένα του, τα όσα ο ίδιος είδε χθες βράδυ.
Κεντρικό πρόσωπο στο σημερινό του κομμάτι ο Λένον!
Στο 24sports.com.cy:
«Μπορείς να πίνεις μια βέλγικη μπίρα κάθε μέρα για 4 χρόνια χωρίς να πιείς την ίδια μπίρα 2 φορές» ισχυρίζονται οι Βέλγοι που έχουν ως λαός να υπερηφανεύονται πολλά πράγματα. Από τις χιλιάδες διαφορετικές μπύρες και την παραγωγή σοκολάτας, μέχρι τον Λούκι Λούκ ή τον Τεν Τεν, η χώρα της βορειοδυτικής Ευρώπης είναι μεταξύ άλλων και πατρίδα των αγαπημένων Στρουμφ.
Και μπορεί σε κάθε επεισόδιο που παρακολουθούσαμε μικρά παιδιά, οι μικροσκοπικές μπλε φιγούρες να ξέφευγαν από το κυνηγητό του συμπαθητικού Δρακουμέλ… χθες όμως για πρώτη φορά πιάστηκαν στην φάκα του.
-Τέτοια μανούρα σε Βέλγους και ιθαγενείς κύπριους από τον Λένον, δεν την περίμενε κανείς. Καλά, καλά δεν ξέραμε ότι μπορεί να παρουσιάσει μια τέτοια εικόνα αφού ασχολούμαστε με τρίχες κόκκινες-
Δεν ξέρω, όπως και κανείς, τι θα γίνει σε μια εβδομάδα στο καταπράσινο ΓΣΠ… χθες όμως στη γκλαμουράτη έδρα των μπλε της Γάνδης, ο Νίλ Λένον ήταν ΑΨΟΓΟΣ.!!! Διαβασμένος, πειθαρχημένος και σοβαρός μέχρι τέλους, ανέτρεψε το συνηθισμένο σενάριο που φέρει τα Στρουμφ να επικρατούν του κακού μάγου.
Πέραν αυτού, ο “κακός μάγος” απέδειξε χθες στη Γάνδη ότι διαθέτει πλουραλισμό στη σκέψη και την εφαρμογή της και δεν είναι απαραίτητα ο προπονητής που τάχατες επιτίθεται από το 1ο μέχρι το 90ο όπως κάποιοι θαυμαστές του οπαδοί της Ομόνοιας διαλαλούσαν, βλέποντας τα περσινά ματς με την χειρότερη ΑΕΛ της δεκαετίας ή την πεθαμένη από κούραση Ανόρθωση του Τιμούρ.
Για πρώτη φορά χθες, ο κόουτς της Ομόνοιας έδειξε ότι μπορεί να κατεβάσει μια ομάδα μες στο γήπεδο, απόλυτα προσηλωμένη στο σύστημα, που κλείνει τους χώρους, σπάει το ρυθμό και χτυπάει άμα λάχει στο ψαχνό.
Στο θεό που δεν πιστεύω, βλέποντας τον κοκκινομάλλη προπονητή στο 74ο να βάζει Παπουλή και Πάρκερ στο γήπεδο, μέχρι να γράψω στις σημειώσεις μου ότι θέλει και δεύτερο γκολ το κάρφωσε ο Άγγλος, πριν προλάβω να ολοκληρώσω τη σκέψη μου στο χαρτί.
Τέτοια μανούρα σε όλους μας, Βέλγους και ιθαγενείς κύπριους από τον Λένον, δεν την περίμενε κανείς. Καλά, καλά δεν ξέραμε ότι με τον Λένον μπορεί να παρουσιάσει μια τέτοια εικόνα. Δεν τον έχουμε δει άλλωστε σε τέτοιες συνθήκες, συνεπώς υπάρχει δικαιολογία για όλους εμάς.
Είναι από κάθε άποψη μεγάλο αβαντάζ για την ομάδα να διαθέτει έναν προπονητή που μπορεί να κοουτσάρει με τέτοια μαεστρία, απέναντι σ’ έναν αντίπαλο μακράν πιο ποιοτικό και πολύ πιο πλούσιο στο μπάτζετ. Δεν ίδρωσε, δεν έχασε την ψυχραιμία του, δεν ένιωσε ΄δέος, ούτε υποκλίθηκε στην ποδοσφαιρική ανωτερότητα των αντιπάλων. Δεν έδειξε ίχνος κόμπλεξ. Πιο ψύχραιμος ήταν με τους Βέλγους παρά με τον Εθνικό στο ΓΣΠ.
Ας μην αγνοούμε το γεγονός ότι έχουμε δει τον Ιρλανδό σε νοκ άουτ παιγνίδια και έναν τελικό κυπέλλου. Με την ΑΕΛ που καλά, καλά δεν ήξερε τίποτα, την Ανόρθωση που καθάρισε από το πρώτο ματς και τον τελικό με τον Εθνικό που του πήγε το ματς στραβά. Καπάκι και σ’ ένα άλλο επίπεδο όπως αυτό με την Γκέντ… μέχρι στιγμής ο Ιρλανδός αποδεικνύει ότι το γνωρίζει, δεν μασάει και φέρνει και αποτελέσματα.
Όσοι υποπτευτήκαμε ότι η τριάδα στην άμυνα κόντρα στον Απόλλωνα ενδεχομένως να είναι καμουφλάζ ενόψει του ματς στη Γάνδη, λάβαμε την απάντηση μας. Ο Λένον προέρχεται από μια χώρα που η κουτοπονηριά ή υποτίμηση του όποιου αγώνα αποτελούν αμαρτήματα μεγάλου μεγέθους και θα έπρεπε να το είχαμε σκεφτεί νωρίτερα.
Όσοι ισχυρίστηκαν ότι το πρότζεκτ με τους μικρούς κύπριους δεν θα έχει συνέχεια κατάπιαν την γλώσσα τους βλέποντας τους Κακουλλή και πολύ περισσότερο τους Χάμπο και Παναγιώτου.
Όσοι έσπευσαν να συμπεράνουν ότι οι νέοι παίκτες δεν κάνουν και δεν έχουν δέσει, ας δουν το κόλλημα τους με την υπόλοιπη ομάδα (Μπρούνο, Μίλετιτς, Μάθιους και Πάρκερ)
Όσοι φώναζαν και οδύρονταν ότι η ομάδα χρειάζεται τέσσερις ακόμη μεταγραφές για να κερδίσει την Γάνδη ή την Δόξα του Καραβίδα, κάνουν δεύτερες σκέψεις αφού η ομάδα τους έκανε την πρώτη εκτός έδρας νίκη κυπριακής ομάδας στο Βέλγιο.
Όσοι χτυπιόντουσαν ότι η ομάδα δεν είναι έτοιμη και ότι θα σωρέψει στο Βέλγιο και μια και δύο και τρεις βάφλες, τρέχουν να βρουν εισιτήρια για την ερχόμενη Πέμπτη.
Όσοι εκτίμησαν ότι η ομάδα δεν διαθέτει σοβαρό προπονητή, λόγω του παρουσιαστικού του ή ακόμη και τη χώρα καταγωγή του, δεν έχουν παρά να απολογηθούν ή τουλάχιστον να δώσουν πίστωση χρόνου.
Όσοι θεώρησαν ότι με τον Λένον η Ομόνοια δεν μπορεί να παίξει περιμένοντας πίσω και με δεμένες τις γραμμές, έμειναν χάσκοντας.
Όσοι υποτίμησαν την ομάδα του Λένον (βλέπε τους Βέλγους της Γκένγκ) την άρπαξαν και τώρα τρέχουν.
Και όσοι γνωρίζουμε ότι πάντοτε τα στρουμφάκια ξεγελάνε τον Δρακουμέλ, από χθες ζήσαμε ένα άλλο σενάριο, εντελώς διαφορετικό.
Απομένει να δούμε αν ο Λένον, θα τα αποτελειώσει μια και καλή καταφέρνοντας επιτέλους να φτιάξει εκείνο το μαγικό ξόρκι που σε οδηγεί στους ομίλους του Γιουρόπα Λίγκ.
